அப்போது நான் சிதம்பரத்தின் மிக பிரபலமான ஒரு தனியார் பள்ளியில் 12ம் வகுப்பு படிச்சிட்டிருந்தேன்.

பால் முகம், மழலை சிரிப்பு, வெகுளி பேச்சு, கள்ளமில்லா மனம் என தேவதை வம்சமாக சிறகடித்த சின்னக்குயில் நான்.

சிதம்பரத்தை சுற்றியுள்ள பல கிராமத்து பசங்களும் அங்கு படித்தனர். நகரத்தில் பிறந்து வளர்ந்த எனக்கோ, கிராமத்து வாழ்க்கை கலாச்சாரம் மிகவும் பிடிக்கும்.

அப்படியொரு கிராமத்து வாழ்வில் இருந்து வந்த இருவர்கள், என்னுடன் கொண்ட காமம் கலந்த காதல் கதையைத் தான் இங்கே கருவாக்குகிறேன்.

சீத்தாராமன் அழகும் வாலிபமும் கொண்ட கிராமத்து மங்குணி. ஈரவிறகாய் அவனும், நெருப்பாய் என் காதலும் இருக்க, நான் எவ்வளவோ கொளுத்தியும் அவன் உணர்வுகள் பத்தவே இல்லை.

ஆனாலும் அவனை நேசித்தேன். சுவாசித்தேன்.

அவனும் அப்பப்போ சைவமாக என்னை சீண்டினான். மூச்சுக்காற்றுபட்ட அவன் ஸ்பரிசமும், இதழ் தீண்டிய அவன் முத்தச் சூட்டிலுமே தேகம் மலர்ந்து அவனுக்காக காத்திருந்தேன்.

அவனும் காத்திருந்தான், என்னிடம் உள்ள வசதிக்காக..!!

தமிழரசன் எனும் இன்னொரு கிராமத்து சிங்கம். அவன் அழகை வர்ணிக்க விளங்கவில்லை.

ஆனால் கருப்பின் அழகு சக்தி திறமை கவர்ச்சி ஈர்ப்பு வலிமை எல்லாம் சீத்தாராமனையும், தமிழரசனையும் காதலித்ததால் தான் தெரிந்துக்கொண்டேன்.

சீத்தாராமன் உடன் நடக்கும் சுவையான சுவாரஸ்யமான காதல் அரங்கேற்றங்களை எல்லாம், கைகட்டி எட்டி நின்று பார்த்துக்கொண்டிருந்தான் தமிழ்.

என் 12 வகுப்பின் தொடக்கத்தின் இரண்டாம் வாரம் சீத்தாராமன், நான் எழுதிய, என் உணர்வுகள் தழுவிய காதல் கடிதத்தை, பலரிடம் படித்துகாட்டி கேவலப்படுத்தி என்னை உதாசினப்படுத்தியதால், அவனை விட்டு விலகி அவனிடம் சில நாட்கள் பேசாமல் இருந்தேன்.

நாட்கள் வாரங்கள் ஆனது. வாரங்கள் மாதங்களானது.

இடையிடையே சீத்தாராமிடமிருந்து மன்னிப்பு கடிதங்கள், காதல் கவிதைகள் என்று இடைவிடாது வந்து என்னை மன்மத பாணங்களால் வதைத்தன.

ஆனால் அவனுடன் என்னை சேர்த்து வைக்க வகுப்பில் யாருமே முன்வரவில்லை. என் தோழிகள் கூட என் நியாயத்தை புரிந்துகொள்ளாமல், என்னிடம் பேசுவதைத் தவிர்க்க, நான் வகுப்பில் தனிமைபடுத்தப்பட்டேன்.

வகுப்பில், எனக்கென்று ஒரு நாலு பேரை தவிர ஏனைய அனைவரும் அவன் பக்கம்தான் இருந்தனர்.

என் கண்கள் கலங்கியது. துடைப்பதற்கு எனக்கென கைகள் ஏதுமில்லை என தோணியது. கண்கள் கலங்கி ஒரு நிமிடம் என் தன்னம்பிக்கை, தைரியம், வீரியம், எல்லாம் ஆட்டம் கண்டது.

மல்லிகை சாரலிலே நனைந்த கருப்பஞ்சாறு ஊறிய வாழைமடல் போல், ஓர் கரத்தின் விரல்கள், என் வழிந்தோடிய கங்கையாற்றிற்கு பாலமிட்டதை போல துடைத்தது. தலை குணிந்திருந்த என் முன் அமர்ந்திருக்கும் அந்த ஆணழகன் யாரென காண விரும்பாமல் மௌனமாய் தாமரை இதழாக தலை கவிழ்ந்திருந்தேன்.

ஆறுதலாய் கண்ணீரை துடைத்த அன்புகரத்தை ஆசையுடன் பற்றினேன். அவன் மறுகரத்தால் என் கண்ணத்தில் வைத்து என் முகத்தை உயர்த்தினான்.

அவன் இரு மலர் கரங்களில் என் முகத்தாமரை மலர்ந்து, கண்கள் மெல்ல திறந்தபோதுதான் தெரிந்தது, அது தமிழ் என்று..!!

கண்ணீரை துடைத்து அந்நொடியிலும் அன்பாய் ஆதரவாய் ஆறுதலாய் அவன் சொன்ன வார்த்தைகள் தான் எனக்குள் புத்துணர்வையும் தன்னம்பிக்கையையும் மலரச்செய்தது.

அன்று “நானிருக்கிறேன்” என அவன் சொன்ன வார்த்தையின் அர்த்தமும், ஆழமும் எனக்கு அன்று விளங்கவில்லை.

ஒவ்வொரு முறையும் நான் தள்ளாடி விழும் போதெல்லாம் தன்னம்பிக்கையோடு நடந்திட செய்தான் தமிழ். காட்டுத்தீ போல காதல் அவனுக்குள் என்மேல் இருந்தது.

சீத்தாராமனின் ஒவ்வொரு பார்வையும் என்னை கீழே தள்ளிய போதெல்லாம், தமிழின் ஒவ்வொரு செய்கையும் அவன் பார்வையை எதிர்த்து நடக்க செய்தது.

நாளடைவில் இந்த உலகமே என்னுடன் இருப்பதாக உணர்ந்தேன். தனிதன்மையுடன் விளங்க வைத்த தோழனின் கண்களில், பல கோடி மின்மினி பூச்சிகள் பறக்க கண்டேன்.

பாட்டும் டான்ஸ்ம் என போகும் கடைசி சில வாரங்களில், தமிழுடன் ஜோடி போட்டு பாட்டு பாடியதும், ஆட்டம் போட்டதும் என் மனதில் ஏதோ நெருடலை தந்தது.

அன்று காதலர்தினம். சீத்தாராமனின் கலங்கிய கண்கள் என்மேல் பட்டு, எனக்குள் ஏதோ பரிதாபம் உண்டானது.

அப்போது தமிழ், ஒரு ரோஜா பூவை கையில் பிடித்தவாறு என் முன் வந்து என் பேரை சொல்லி, “ஐ லவ் யூ..!!” என்ற போது எனக்கு தூக்கி வாறி போட்டது.

சீத்தாராமனின் கண் முன்பே, தமிழ் என் முன் மேலை நாட்டு பாணியில் காதலை சொன்னான்.

“யாருக்கும் பயப்படாம, என்ன புடிச்சா இத வாங்கிக்க..!!” என தமிழ் சொன்னான்.

நானும் வாங்கினேன். மதிய உணவு வேளையில் உணவை பரிமாறிக் கொண்டதை போலவே உள்ளமும் இடமாறியது.

எங்கள் இருவருக்குமிடையே ரோஜாவை வைத்து இதழ்களால், இதழ்களை பிய்த்து திண்றோம்.

பார்த்த கண்கள் என்ன பேசினாலும் நாங்க அதற்காக எப்பவும் கவலைப்பட்டதே இல்லை. ரசிப்பவர்கள் ரசிக்கட்டும் என வேடிக்கையாக விளையாடினோம்.

சில நாட்களில் பப்ளிக் எக்ஸாம் வந்தது.

எக்ஸாம் முடிஞ்சி என்ன செய்யலாம் என யோசிக்கையில், பெரிய இடைவெளியும் கேள்விக்குறியும் தான் இருந்தது.

எக்ஸாம் வந்து போனது. இருவரும் ஒரே கல்லூரியில் சேர்ந்தோம்.

சீத்தாராமனும் படிக்காமல், வேலை என தனி டிராக்கில் போய்விட்டான்.

கல்லூரி லேபில் நான் முன்னாடியும், தமிழ் எனக்கு பின்னாடி உட்கார்ந்து காலால் சீண்டுவது, கைய விட்டு இடுப்ப தடவுவது கிள்ளுவது என ஜாலியாக இருப்போம்.

விடுமுறை நாட்களில் தாவரவியல் பூங்காவில் உள்ள மரத்தடி நிழலில் சாஞ்சி படுத்து பேசிக்கிட்டிருப்போம்.

“பூங்காவிலுள்ள பூவை எல்லாம் உன் புண்டைல வச்சி நக்கனும்டி..!!” என அவன் வாய்திறந்து பேசாமல், கண்களாலே பேசுவான்.

அவன் மேல் எனக்கு எவ்வளவோ காதல் இருந்தது. அவனும் என் மேல் ஆசையாகத் தான் இருந்தான்.

பூவை எல்லாம் பறித்து, அதில் என்னை படுக்க போட்டு, அவனும் என்மேல் உருள்வான். அங்கே இருவரும் காதலர்கள் என்பது மறந்து போகும். அவன் கணவன் நான் மனைவி என தோணும்.

கெமிஸ்ட்ரி லேபில், ப்ராக்டிக்கல் பண்ணும் போது ஆசிட்டை என் பக்கம் ஊத்தி அதை துடைக்கும் சாக்கில் என்னிடம் சில்மிஷம் செய்வான். அவனுக்காக நானும் எனக்காக அவனும் எதுவும் செய்யலாம் என தோணும்.

நான் கடந்த காலத்தையும், சீத்தாராமனையும் மறந்து, தமிழ் கூட அந்நொன்யமாக இருந்தேன்.

தினமும் மாலை பேசிவிட்டு போனாலும், நள்ளிரவு வரை அவன் ஞாபகம் ஓய்வதில்லை.

சிதம்பரத்தில் இப்போ எல்லாமே மாறியிருக்கலாம் ஆனால் அப்போதிருந்த சிதம்பரம் வேறு. வசதிகள் இன்று அதிகமாகியிருக்கலாம் ஆனால் அன்று நாங்கள் ஒரு பெரிய ஓட்டு வீட்டில்தான் இருந்தோம்.

ஆனால், தமிழின் வீடு பெரிய கூரை வீடு. வீட்டின் பின்னால் பெரிய குளம் இருக்கும். அதிலுள்ள தாமரை மலர்களுடன் அந்த குளத்தைப் பார்க்க, அழகாக இருக்கும்.

எங்க வீட்டில் என் அப்பா வயலுக்கு போய்விடுவார். நெல் அறுவடை தருணங்களில் வயலிலேயே படுத்துக்கொள்வார்.

அந்த சமயத்தில் நான், வீட்டில் என் அம்மா தூங்கியதும், மெல்ல சைக்கிளை எடுத்துக்கொண்டு நானும் அவனும் எதிரெதிரே வந்து, தேயும் நிலவை வானில் ரசித்தப்படி கொட்டும் பனியில் ஒருவரையொருவர் பார்த்துக்கிட்டே பேசிக்கிட்டே இருப்போம்.

அப்பப்போ சில சில்மிஷங்கள் உண்டு.

மறுநாள் காலை வகுப்பில் கால்களால் உரசிப்பது அப்படி இப்படி என இருப்போம்.

கிராமத்து வாசம் எனக்கு ரொம்ப பிடிக்கும். அதுவும் அவன் மேல் வீசும் வியர்வை வாசம் இருக்கே, ஒரு கோடி கொடுத்தாலும் எங்குமே கிடைக்காத தனி சுகம்..!!

அவன் என்னை வாரி அணைத்தால், என் தளிர் மேனி தாளாமல் துள்ளுவேன். அப்படியொரு ஆண்மை அவன் பிடியிலேயே தெரியும்.

நல்ல வஞ்சகமில்லாத குழந்தை மனது அவனுக்கு. ஒரு நிமிடம் சோர்வாக நான் உட்கார கூடாது. உடனே என்னாச்சு ஏன் என தவிச்சிடுவான்.

அன்று முதன்முறையாக அவங்க ஊர் கோவில் திருவிழாவிற்காக தமிழ் என்னை அழைத்தான். தமிழ் சைக்கிளை எடுத்துக்கொண்டு எங்கள் வீட்டு கேட்டின் முன் வந்தான்.

சைகையால் என்னை வெளியே வரச் சொன்னான்.

நல்லவேளையாக அன்று என் அம்மாவும் வயலுக்கு சென்றிருந்ததால் நான் அவனுடன் திருவிழாவிற்குச் செல்ல தயாரானேன்.

தமிழ் சைக்கிளில், நான் முன் கம்பியில் அமர்ந்துகொள்ள, படு ஜோராக போனது பயணம்.

கோவில் விழா முடிந்து இருவரும் வீடு திரும்பினோம்.

அப்போது மேகம் திரண்டு வந்து அவன் கருத்த கேசத்தை தொட்டு என் தங்க மேனியை வருடியது. அந்த சில்லென்ற காத்தும், அமைதியான சூழலும், அருகில் அவனும், பொடிநடையாக நானும் சென்ற அழகான கோலம் அது.

எங்களை கடந்து சென்ற கார்மேகம் தடாலடியாக எங்கள் காதலை எண்ணி அனந்தக் கண்ணீர் வடித்தது.

எங்கும் வயல்வெளி தான். ஒதுங்க கூட இடமில்லை.

நான் அவன் சைக்கிளில் ஏறி, “அதோ தெரிகிறதே அந்த பரந்து விரிந்த அரசமரம் அதன் நிழலில் சற்று ஒதுங்கலாம்..!!” என்றேன்.

அப்படியும் மழை சாரல் நனைத்தது. அவன் நனைகிறானே என நானும். நான் நனைகிறேனே என அவனும், இருவரும் மழைசாரல் மேலே படாமல் மறைத்தபடி நின்றோம்.

அவன் உடம்பு உரச, என் காதோரம் அவன் சுவாச காற்று சூடேற, அவன் எவ்ளோ சூடாக இருக்கிறான் என்பதை உணர்த்தியது.

மேலும் மழை வலுவாகியது. அருகில் இருக்கும் அவங்க வயல்வெளி கொட்டகைக்குள் ஓடி தஞ்சமடைவதற்குள் முக்கால் வாசி நனைந்துவிட்டேன்.

வெளியே மழை கொட்டோ கொட்டோவென வெளுக்கிறது. உடலில் ஓரிடம் இன்றி முழுக்க மழை நீர் சொட்டு சொட்டாக வடிகிறது.

ஆனால் என் அருகில் அவன் கொடுத்த இதமான கதகதப்பில் லேசாக குளிர் விலகியது. அவனுக்கு நான் தலையை துவட்டிவிட்டேன்.

மேகம் வானை மறைக்க, கொட்டகைக்குள் ஒரே இருட்டு. தமிழ் இருக்கும் இடமே தெரியவில்லை. ஆடைகளை அவிழ்த்து பிழிந்து காயவைத்து விட்டு துடைத்துக்கொண்டேன்.

அங்கே இருந்ததோ ஒரேயொரு துண்டு தான். தடவி தடவி விளக்கை கொளுத்தினான் தமிழ். அறை இருட்டில் ஆடைகள் ஏதுமின்றி துண்டோடு அறை நிர்வாணமாய் இருக்கும் என் மேல், அவன் பார்வை முழு நிர்வாணமாய் தழுவியது.

அவன் தொண்டை வறண்டு திக்கியது. கைகள் நடுங்கியது. அவன் உடல் அனல் போலிருந்தது.

நாங்கள் கட்டி அணைத்தப்படி அரை நிமிடம் போனது. லேசாக காது கடித்தான் அந்த ஸ்பரிசம் என் இடையை தளர செய்தது. கைகளால் என் மேனியெங்கும் வருடியதும், இடையிலிருந்த துண்டும் நழுவியது.

அவன் பிடித்த பிடியில் குளிர் எங்கே போனதோ தெரியல. என் உடம்பில் ஒட்டு துணிக்கூட இல்லை. அவனும் வெறும் வேஸ்டியோடு தான் இருந்தான். ஆனால் ஜட்டிய முட்டிக்கிட்டு இருந்தது அவனுக்கு.

என்னை ஆசையாக அணைத்தப்படி, “சூரிய வெளிச்சத்தில, நிலா வெளிச்சத்தில இத்தனை நாளா பார்த்திருக்கேன்டி..!! ஆனா இந்த விளக்கு வெளிச்சத்தில இப்படி உன்ன பார்த்ததுமே, எனக்கு கலங்கர விளக்கம் ஆரம்பமாச்சிடி..!!” என கூறி லேசாக கையை பிடித்து இழுத்தான்.

கட்டிலில் கிடந்த பாய் தலையணை எல்லாம் தரைக்கு வந்தது. பாய் மேல் அவன் வெறும் ஜட்டியோடு படுத்துக்கிட்டே, என் மலர் கையை இழுத்து அணைத்தான். மெல்ல காலால் உரசியே இதழால் வருடினான். அவன் மூச்சுக்காற்று காதில் பட்டு சூடாகியது.

அந்த இருட்டில் எங்கள் வாழ்க்கை பகலானது. அவன் ஜட்டிக்குள் அடங்காத அவன் மன்மத கணை ஏறிட்டு பெரிய மலை போல இருந்தது.

என் உடலெங்கும் இதழ் கோலமிட்டான் அவன். என்னால் சுகம் தாள முடியாமல் அவனை கீழே தள்ளி, நானும் அவன் மீது முத்தமிட்டப்படியே வயிற்று வரை வந்தேன்.

“புருஷன்கிட்ட என்ன வெட்கம்..?” என அவன் ஜட்டியில் முகம் பொதிந்து தேய்த்தேன்.

அவனால் சுகம் தாளாமல் நெளிந்து, கொச்சையாக, சுகம் தரும் ஸ்லோகங்களை ஜெபித்தான். அவன் கூறிய வார்த்தைகள் எனக்குள் மேலும் கிளர்ச்சியை உண்டாக்கியதால், வெறியோடு அவன் ஜட்டியை முகர்ந்தேன்.

ஆஹா..!! என்ன வாசனை அது..!! ஆண்மையின் நறுமணம் அது..!!

நான் அவன் ஜட்டியை மெல்ல விலக்கி அவன் சுண்ணியை நக்கி, லேசாக கடித்ததும், அவன் கண்கள் சொருகினான்.

உடனே என்னை கீழே தள்ளி, கொட்டகைக்குள் வைத்திருந்த மலைத் தேனை எல்லாம், என் மேலே கொட்டி, கட்டிபிடித்து, என் உடம்பை, அவன் உடம்பாலே தேய்த்தான்.

இருவரின் உடலிலும் உடல் முழுக்க தேன்..!!

அவன் லேசாக வாயை வைத்து என் உடம்பின் ஓர் பாகம் கூட விடாமல் நக்கி உறிஞ்சி எடுத்தான். என் புண்டையிலிருந்த தேனை அவன் நாவால் சுத்தம் செய்ய, என் பெண்மை வெடித்து இன்ப ரசத்தைப் பீய்ச்சியது.

அவன் நக்கலில் என் மேனியெங்கும் இருந்த தேனின் சுவை தீர்ந்தது.

பிறகு நான், அவனை படுக்க வைத்து அவன் மேல் இருந்த தேனை இன்ஞ் இன்ஞ்சா நான் ருசித்தேன்.

அவன் துடித்தான். துவண்டும் துவளாமலுமிருக்கும் அவன் சுண்ணிய முழுக்க நக்கி, அதிலிருந்த தேனை பருகினேன். அப்போது அவன் சுண்ணியும் வெடித்து அந்த மன்மத பாயாசத்தை கக்கி சுருங்கியது.

நாங்கள் இருவரும் மழையில் குளித்துவிட்டு, கொஞ்ச நேரம் கட்டிபிடிச்சிட்டிருந்தோம். அப்போது அவன் சுண்ணி மீண்டும் பருக்க அதை என் புண்டையில் வைத்து தேய்த்தான்.

ஆனால் நான், “இது இப்போது வேண்டாம்..!!” என அவனை தடுத்தேன். “நானும் என் புண்டையும், நமது கல்யாணம் வரை காத்திருப்போம்..!!” என அவனுக்கு உறுதியளித்தேன்.

அவனும் கல்யாணம் வரை காத்திருப்பதாக எனக்கு வாக்களித்தான்.

எங்கள் இருவருக்கும் சந்தோஷம் தாளாமல், அப்படியே இருக்க அணைத்துக்கிட்டோம். பின்பு இருட்டானதால் வீட்டிற்கு வந்துவிட்டோம்.

இப்போது நானும் அவனும் கணவன் மனைவி. எங்கள் காம விளையாட்டு இப்போது ஒவ்வொரு இரவிலும் அரங்கேறுகிறது.

ஒவ்வொரு நாளும் புதிதாய் பூக்கும் பூக்கள் போல, எங்கள் காதலும் மலருகிறது.