வாசலில் நின்றிருந்த லலிதா, எதிர்வீட்டில் என்ன நடந்து கொண்டிருக்கும் என்பதை எண்ணியபடி மனதுக்குள்ளே சிரித்துக்கொண்டிருந்தாள். கொஞ்சம் கூர்ந்து கவனித்தால் காவேரியின் முனகல் சத்தங்கள் மிக மிக மிதமாகக் காதில் விழுந்தன. தானும் மகனும் போட்ட திட்டத்தில் மகன் வெற்றியடைந்துவிட்டான் என்பதையெண்ணியபோது பெருமையும், சற்றே தொடைகளுக்கு இடையே குறுகுறுப்பும் அவளுக்கு ஏற்பட்டது.

மகனிடம் பலமுறை ஓள் வாங்கிய அனுபவத்தில், காவேரி அவனிடம் அகப்பட்டு என்ன பாடு பட்டுக்கொண்டிருக்கிறாளோ என்று சிரித்துக்கொண்டாள். ஆனால், சற்றே பொறாமையும் எழாமல் இல்லை. ஒரு கணம், தானும் காவேரியின் வீட்டுக்குச் சென்று அவளுடன் சேர்ந்து மகனிடம் ஓள் வாங்கிக்கொள்ளலாமா என்று கூட எண்ணினாள். அதற்குரிய தருணம் இதுவல்ல என்று எண்ணிப் பெருமூச்செரிந்தபடி வீட்டுக்குள்ளே நுழையத் திரும்பியவள், தெருமுனையில் சுரேஷ் ஓட்டமும் நடையுமாக வந்து கொண்டிருப்பதைப் பார்த்ததும் திடுக்கிட்டாள். “அடடா, இவன் ஒருத்தன் இருப்பதையே மறந்து விட்டோமே,” என்று தன்னைத் தானே கடிந்து கொண்டாள். தன் அம்மாவை இன்னொருவன் ஓத்துக்கொண்டிருப்பதை சுரேஷ் பார்த்தால் என்ன நடக்கும் என்பதை அவளால் கற்பனை செய்ய முடிந்தது. இவனை எப்படியாவது வீட்டுக்குப் போக விடாமல் நிறுத்தி விட வேண்டும். எப்படி? “சுரேஷ்! சுரேஷ்!!” லலிதா கையசைத்தபடி அவனை உரத்த குரலில் அழைத்தாள். “ஒரு நிமிசம் இங்கே வாயேன்.” பொதுவாக மிகவும் மரியாதையுடைய சுரேஷ், அழைத்தவுடன் வராமல் சற்றே தயங்குவதைக் கண்டதும் அவளுக்குக் குழப்பமும் கலவரமும் ஏற்பட்டது. “என்ன ஆன்ட்டி?” அவன் எரிந்து விழுவது போலக் கேட்டான். “ஒரு நிமிசம் உள்ளே வந்திட்டுப்போயேன்,” என்றாள் லலிதா. “உள்ளே போய் அம்மாவைப் பார்த்திட்டு வரட்டுமா?” சுரேஷ் அடம்பிடித்தான். “அட, ஒரு நிமிசம் வந்திட்டுப்போயேன். அதுக்குள்ளே உங்கம்மாவைக் காக்கா கொத்திட்டா போயிடும்?” சுரேஷ் இன்னும் தயங்கியபடியே மெதுவாக அவளை நோக்கி வரத் தொடங்கினான். “மனோ வீட்டிலே இல்லை. அதுனாலே தான்….” லலிதா துணிந்து பொய் சொன்னாள். “ஒரு சாமானை நகர்த்தணும். ஒரு கை கொடேன்.” சுரேஷ் அருகே வந்ததும், தற்செயலாக அவனது பேண்ட்டை நோட்டமிட்ட லலிதா, அதில் தென்பட்ட வீக்கத்தைக் கண்டு ஒரு கணம் மிரண்டே போனாள். அவளது மனதில் திடீரென்று வெற்றிடங்கள் நிரம்புவது போல, பல கேள்விகளும், அதற்கான பதில்களும் மாறி மாறி வந்து சேர்ந்தன. முன்னெப்போதுமில்லாத அளவுக்கு, திடீரென்று காவேரிக்கு இவ்வளவு காமவேட்கை ஏற்படுவானேன்? காவேரியின் வீடு முழுவதும் தான் எப்போதும் முகர்ந்திராத அளவுக்கு காமத்தின் நெடி எப்படி ஏற்பட்டது? தான் அழைத்ததும் உடனே வராமல், சுரேஷ் தயங்குவதேன்? அதுவும், அவனது பேண்ட்டில் இவ்வளவு பெரிய கூடாரம் எப்படி வந்தது? ஏன் அவன் பொறுமையின்றி தன் அம்மாவைப் பார்க்க வேண்டும் என்று துடிக்கிறான்? லலிதாவுக்குப் புரிந்து போனது. சுரேஷ், தன் அம்மா காவேரியை ஓத்துக்கொண்டிருக்கிறான். எப்படித் தான் மகன் மனோவிடம் ஓள் வாங்கிக்கொண்டிருக்கிறோமோ, அதே போல காவேரியும் தன் மகனிடம் செமத்தியாக ஓள் வாங்கிக்கொண்டிருக்கிறாள். அதனால் தான் சுரேஷ் வீட்டுக்குப் போக அவ்வளவு அவசரப்படுகிறான். அவனுக்கு உடனடியாக வீட்டுக்குப் போய், அம்மாவை ஓக்க வேண்டும் என்ற வெறியேற்பட்டிருக்கிறது. அதனால் தான், அவனது சுண்ணி ஏற்கனவே, அந்த எதிர்பார்ப்பிலேயே எழும்பியிருக்கிறது. அவளுக்கு ஒரு யோசனை உதித்தது. மனோ காவேரியின் வீட்டிலிருந்து வெளியேறும் வரைக்கும், காவேரியின் மகன் சுரேஷை எப்படித் தன்னோடு இருக்க வைப்பது என்று அவள் ஒரு உத்தியை உடனடியாகக் கண்டுபிடித்து விட்டாள். அதற்கு உதவியாக இருக்கப்போவது, சுரேஷுக்கு ஏற்பட்டிருக்கிற அபாரமான எழுச்சிதான் என்று புரிந்து கொண்ட லலிதா, மீண்டும் அவனது

பேண்ட்டிலிருந்த கூடாரத்தைக் கூர்ந்து கவனித்தாள். லலிதாவின் பார்வை எங்கு செல்கிறது என்பதை சந்தேகமின்றிப் புரிந்து கொண்ட சுரேஷ் தர்மசங்கடத்தில் நெளிந்தான். “சொல்லுங்க, எதை நகர்த்தணும்?” “கொஞ்சம் பழைய சாமான்களை…!” திரும்பிக்கொண்டு அவள் வீட்டுக்குள்ளே செல்ல, சுரேஷ் அவளது குண்டிகள் குலுங்கிய நளினத்தைக் கண்டு ரசித்தவாறே பின்தொடர்ந்தான். வீட்டிற்குள்ளே நுழைவதன் முன்னமே, ஒரு ஆணின் துணை கொண்டு நகர்த்தும் அளவுக்கு வீட்டில் ஏதாவது பொருள் இருக்கிறதா என்று யோசித்தாள். சிறிது நேரம் சுரேஷின் கவனத்தைத் திருப்ப வேண்டும். பிறகு, அவனை வீழ்த்தி அவனிடம் ஓள் வாங்க வேண்டும். ஆம், அவனது எழுச்சியைப் பார்த்தவுடனேயே லலிதா அவனை விட்டுத் தன்னை ஓத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று முடிவு கட்டியிருந்தாள். “இந்த வெயிலிலே எப்படி பஸ் ஸ்டாப்புலேயிருந்து நடந்து வர்றே?” என்று கேட்டவாறே, கதவைச் சாத்தித் தாளிட்டாள் லலிதா. “சுரேஷ், எனக்கு உன்னோட உதவி வேணும். ஆனா, இந்த மாதிரி கசகசான்னு துணியைச் சுத்திக்கிட்டு என்னாலே வீட்டுவேலை பார்க்க முடியாது. ஒரு நிமிசத்திலே காத்தோட்டமா எதையாவது மாத்திக்கிட்டு வர்றேன்.” சுரேஷுக்கு உண்மையில் எரிச்சலாக இருந்தது. அவன் எதையோ முணுமுணுத்தான். படுக்கையறைக்குள்ளே நுழைந்த லலிதாவுக்கு, இரண்டு பேர் சேர்ந்து நகர்த்துகிற அளவுக்குப் பெரிய பொருள் எதுவும் வீட்டில் இல்லை என்பது புரிந்தது. வேறு வழியேயில்லை, எடுத்த எடுப்பிலேயே சுரேஷை மயக்கியே ஆக வேண்டும். ஆக, அவள் அணிந்து கொள்ளப்போகும் உடை, அதற்குத் தகுந்தாற்போலிருக்க வேண்டும். அப்படியே வெறும் உள்பாவாடையும், பிளவுசும் மாத்திரம் அணிந்தவாறு அவள் தனது பிம்பத்தைக் கண்ணாடியில் பார்த்துக்கொண்டபோது, அவளுக்கே தனது துணிச்சலை எண்ணி ஆச்சரியமாக இருந்தது. புடவையின்றி வெறும் பெட்டிக்கோட், பிளவுசோடு நிற்கிற பெண்ணைப் பார்ப்பது சின்னவயதுப் பையன்களுக்கு மிகவும் பிடிக்கும் என்பதை அவள் அறிவாள். சற்று குனிந்தாலும் போதும், இரண்டு முலைகளுக்கும் இடைப்பட்ட பள்ளத்தாக்கு தென்படுமே! போதாக்குறைக்கு அவளது பெட்டிக்கோட்டும் மிகவும் மெல்லிய துணியினாலானது என்பதால், அவளது தொடைகளை சற்றுக் கூர்ந்து கவனித்தால் பார்க்க இயலும். இதற்கும் சுரேஷ் மசியவில்லையென்றால், வேறு எதற்கு மசியப்போகிறான் என்று சிரித்துக்கொண்டாள். முன்னறையில் பழைய மங்கையர் மலரை சலிப்போடு புரட்டிக்கொண்டிருந்த சுரேஷ், லலிதாவின் காலடிச்சத்தம் கேட்டு நிமிர்ந்தான். அவனது கண்கள் பிதுங்கி வெளியே வந்து விடுவன போலிருந்தது. அவன் கையிலிருந்த புத்தகம் கீழே விழுந்தது. “உஸ்ஸ், அப்பாடா! வீட்டு வேலை செய்ய இதுதான் சௌகரியம்,” என்று லலிதா வேண்டுமென்றே முலைகளைக் குலுக்கியபடியே அவனை நெருங்கினாள். சுரேஷ் மென்று விழுங்குவதை அவளால் காண முடிந்தது. அவனது கண்கள் அவளது முலைகளின் மீது நிலைகுத்தியிருந்தன. “உன் கூட பேசி ரொம்ப நாளாச்சில்லே சுரேஷ்?” என்று மிகவும் தற்செயலாக செய்வது போல, ஒரு கையை அவனது தொடை மீது வைத்தாள் லலிதா. “உங்கம்மாவையும் என்னையும் மாதிரி நீயும் மனோவும் அவ்வளவு நெருக்கமாப் பழகறதில்லையே, ஏன்?” சுரேஷின் முகத்தில் இப்போது எரிச்சலின் சுவடுகளே தென்படவில்லை. அவனது கண்கள் அவளது ஆழமான தொப்புளையும், கொழுத்த முலைகளையும், பிளவுசுக்குள்ளே அவை பிதுங்க, இடையில் தென்பட்ட பிளவையும் அவனது கண்கள் கூர்ந்து கவனித்தன. அவனது சுண்ணிக்கு ஏற்பட்டுக்கொண்டிருந்த எழுச்சியில் அது பேண்ட்டின் ஜிப்பை வெடிக்க வைத்து வெளியேறிவிடுமோ என்று பயமாயிருந்தது. “அதெல்..லாம் ஒண்ணுமில்லே! அவன் வேறே காலேஜ்; நான் வேறே காலேஜ்,” என்று எதையோ சொன்னான் சுரேஷ். “ஏன் சுரேஷ்? உடம்பு சரியில்லையா? ஒரு மாதிரி இருக்கே? உன் பார்வையே சரியில்லையே?” என்று போலியான கரிசனத்தோடு கேட்டாள் லலிதா. எச்சில் மென்று விழுங்கிய சுரேஷ், சோபாவில் சற்றே கால்மீது கால்போட்டவாறு அமர்ந்து தனக்கு ஏற்பட்டிருந்த அபாரமான எழுச்சியை மறைக்க முயன்றான். அப்போது தான், முதல் தடவையாக அவனது எழுச்சியைப் பார்த்தவள் போல, லலிதா பாசாங்காக பெருமூச்சு விட்டாள். “ஓ! புரியுது சுரேஷ்! நான் இவ்வளவு மோசமா டிரஸ் பண்ணிக்கிட்டு வருவேன்னு நீ எதிர்பார்க்கலேன்னு நினைக்கிறேன்.” என்று மிகவும் வருந்துபவளைப் போல சொன்னாள். “அட, அதெல்லாம் ஒண்ணுமில்லே,” சுரேஷ் இடைமறித்தான். லலிதா புன்னகைத்தவாறே சற்றே அவனை நெருங்கி அமர்ந்தாள். “உண்மையைச் சொல்லணுமுன்னா, நீ குறுகுறுன்னு பார்க்கிறது இருக்கே! என்னோட பிளவுசுக்குள்ளேயே உன் கண் ஊர்ந்துக்கிட்டிருக்கிறா மாதிரி இருக்கு. ஏன் சுரேஷ்? உனக்கு கேர்ள் ஃபிரண்டு யாரும் இல்லையா?” “அப்படியெல்லாம் ஒண்ணும்…அது..வந்து…நான்…” “கண்டிப்பா கேர்ள் ஃபிரண்ட் இருக்கணுமே,” லலிதா கூச்சமின்றி அவனது தொடையை வருடியபடி, அவனது எழுச்சியின் வீக்கத்தைக் கையால் கவ்விப் பிடித்தாள். “இந்த மாதிரி வீங்கிச்சுன்னா, எவளாவது அப்பப்போ கவனிச்சாத்தானே தாங்க முடியும். இல்லையா?” “ஆன்..ஆன்ட்டி….” லலிதாவின் கைபட்டதும் தனது எழுச்சியின் மீது மின்சாரமே பாய்ந்தது போல அதிர்ந்தான் சுரேஷ்.

“பயங்கரமா வீங்கியிருக்கே சுரேஷ்?” குறும்புடன் புன்னகைத்தபடி, குழைவான குரலில் கேட்டபடியே லலிதா சுரேஷின் வீக்கத்தைத் தடவிக்கொடுத்தாள். “குறிப்பா உன்னை மாதிரி சின்னப்பையனுக்கு இந்த மாதிரி ஆச்சுதுன்னா…த்சு..த்சு! நான் வேண்ணா உதவி பண்ணட்டுமா? காவேரி கிட்டே சொல்லாம இருப்பியா?” மீண்டும் எச்சில் விழுங்கியபடியே சுரேஷ் தலையை சரி என்பது போல அசைத்தான். அதற்காகவே காத்திருந்தவள் போல, லலிதா விருட்டென்று தனது பிளவுசைக் கழற்றித் தனது கொழுத்த முலைகளை வெளிப்படுத்தினாள். அவள் உள்ளே பிரா அணிந்திருக்கவில்லை. அவற்றின் செழிப்பையும் வனப்பையும் பார்த்த சுரேஷ் வாயடைத்துப்போய் ஒரு நீளமான பெருமூச்சை விடுத்தான். “ஆன்ட்டியோட காம்பு எப்படி விறச்சுப் போய்க்கிடக்குது பார்த்தியா?” லலிதா ஒரு கையால் தனது முலைகளில் ஒன்றைத் தானே பிடித்துத்தூக்கியபடி, அதன் இளஞ்சிவப்புக் காம்பை சுரேஷுக்குக் காட்டினாள். “எனக்குக் கூட குறுகுறுங்குது சுரேஷ்!” சுரேஷின் பேண்ட்டின் மீது ஒரு ஈரத்திவலை தென்பட்டது. இரும்பு உருகிக்கொண்டிருப்பதால், அடுத்து சம்மட்டியடித்துவிட வேண்டியது தான் என்று முடிவு செய்த லலிதா, சுரேஷின் பேண்ட் ஜிப்பை இழுத்து இறக்கினாள். அவனது சுண்ணியை வெளியேற்றினாள். “ஓ சுரேஷ்! உன்னோடது நான் எதிர்பார்த்ததை விடவும் பெருசு.” அவனது சுண்ணி ஜட்டியிலிருந்து குத்திட்டு நின்றது. லலிதாவின் விரல்கள் அவனது சுண்ணித்தண்டை இறுக்கி வளைக்க முற்பட்டன. மெல்ல மெல்ல அவள் அவனது சுண்ணியைக் குலுக்கிக் குலுக்கி, அதன் சின்னஞ்சிறிய வாயிலிருந்து ஆரம்ப எழுச்சித்துளியை வெளியேற்ற முயன்றாள். “உனக்கு நான் இந்த உதவி பண்ணுறதிலே ஆட்சேபணை எதுவும் இல்லையே?” கண்களில் காமம் மின்ன, முலைகள் குலுங்க, சுரேஷின் சுண்ணியைக் குலுக்கியவாறே லலிதா கேட்டாள். “சத்தியம் பண்ணணும், காவேரி கிட்டே சொல்ல மாட்டேன்னு….” “சத்தியமா அம்மா கிட்டே சொல்ல மாட்டேன்.” லலிதா அவனது ஷூ, பேண்ட், ஜட்டி அனைத்தையும் கழற்றினாள். இடுப்புக்குக் கீழே நிர்வாணமாக, வீங்கிய கொட்டைகளுடனும், செங்குத்தாக எழும்பி நின்ற பருத்த சுண்ணியுடனும் சுரேஷ் அவளது முலைகளையே வெறித்தபடி அமர்ந்திருந்தான். “உன்னோட கேர்ள்-ஃபிரண்டு உனக்கு என்னென்ன உதவி செய்யலாமுன்னு சொல்லித்தரப்போறேன். முதல்லே இது…” லலிதாவின் கை அவனது தொடையை வருடியபடி, அவனது சுண்ணியின் தண்டை இறுக்கிக்கொண்டது. பிறகு, ஒரு சில முறை அதைக் குலுக்கிவிட்டு, அதிலிருந்து சில வெள்ளை முத்துக்கள் வெளியேறுவதைக் கண்டபின்னர், மென்மையாகப் பெருமூச்சு விடுத்தபடி, தலையைத் தாழ்த்தியவள், அவனது சுண்ணியை வாய்க்குள்ளே இழுத்துத் தனது தொண்டைவரைக்கும் இழுத்துக்கொண்டாள். “ஓஹ்ஹ்ஹ்ஹ்!” அம்மாவின் நெருங்கிய சினேகிதி தனது சுண்ணியை ஊம்பத் தொடங்கியிருப்பதை நம்பமுடியாமல் சுரேஷ் பெருமூச்சுடன் முனகினான். ஆனால், தனது சுண்ணியின் இறுக்கத்தைப் பருகியபடி, தனது தண்டைச் சுற்றிலும் ஈரமான வெப்பத்தைப் பரவியபடி, அவளது வாய் இயங்கத்தொடங்கியதும் அவனது காமவேட்கை தட்டி எழுப்பப்பட்டு விட்டது. அதிக நேரத்தை வீண்டிக்காமல், அவள் சீக்கிரமாகவே அவனது சுண்ணியை வேகவேகமாக உறிஞ்சத்தொடங்கி விட்டிருந்தாள். அவள் எழுப்பிய ஒலிகள் சுரேஷின் மனதில் பல்வேறு சலனங்களை ஏற்படுத்திக்கொண்டிருந்தன. அவளது நாக்கு அவனது சுண்ணியின் பளபளப்பான தலையைச் சுற்றிச் சுற்றி வருடிக்கொடுத்தது. “உஹ்ஹ்ஹ்!” சுரேஷின் கைகள் அவளது தலையின் பின்பக்கத்தைப் பற்றிக்கொள்ள, அவனது விரல்கள் அவளது கூந்தலில் அலையத் தொடங்கியிருந்தன. லலிதா தலையை மேலும் கீழும் ஆட்டியவாறு, தனது வாயால் அவனது சுண்ணியை ஓத்துக்கொண்டிருந்தாள். பீறிட்டுப் பாயாமல் இருக்க முடியாது என்கிற அளவுக்கு அவனது சுண்ணி அபாரமாக வீங்கி விரைத்து விட்டிருந்தது. அவளது கை அவனது சுண்ணியை மேலும் கீழும் வருடியபடியே குலுக்கிக் குலுக்கியவாறே, அவளது வாய் இடைவிடாது அழுத்தமாக ஊம்பி விட்டுக்கொண்டிருந்தது. சுரேஷ் சோபாவின் மீது தத்தளித்துக்கொண்டிருந்தான். அவளோ தன்னால் எவ்வளவு முடியுமோ அவ்வளவு அழுத்தமாக அவனது சுண்ணியை ஊம்பிக்கொண்டிருந்தாள். இன்னொரு கையால் அவனது கொட்டைகளை முதலில் வருடிக்கொடுத்துவிட்டு, பிறகு அவற்றை மெதுவாக அமுக்கினாள். அவளது வாய்க்குள்ளே தனது சுண்ணி துடிதுடித்துக்கொண்டிருப்பதை உணர்ந்த சுரேஷ் உரக்க முனகினான். “சுரேஷ்!” லலிதா திடீரென்று நிறுத்தினாள். அவளது கை இன்னும் அவனது சுண்ணியை விடுவித்திருக்கவில்லை. “இது ஆரம்பப்பாடம் தான்! இப்பவே வாயிலே ஊத்திடாதே! எவ்வளவு வந்தாலும் எனக்குள்ளே தான் விடணும் முதல்லே.” லலிதா தரையில் மல்லாந்து படுத்தாள். அவனைக் காமக்கண்களால் பார்த்தபடியே தனது பெட்டிக்கோட் நாடாவை அவிழ்த்துக் களைந்தாள். “சட்டையைக் கழற்று சுரேஷ்!” லலிதா தரையின் மீது கால்களை அகலமாக விரித்துப்படுத்துக்கொண்டாள். தனது மயிர் படர்ந்திருந்த கூதியை சினேகிதியின் மகனுக்கு விருந்தாக அளிக்கத் தயாரானாள். முதலில் கண்களுக்கு. பிறகு….? சட்டையையும் அவிழ்த்துவிட்டு சுரேஷ் முழுநிர்வாணமாகத் தரையில் இறங்கி, லலிதாவின் கால்களுக்கு நடுவே புகுந்து கொண்டான். ஒரு கையால் தனது சுண்ணியைப் பிடித்து, அதன் நுனியால் லலிதாவின் புழையை மேலும் கீழுமாக ஒரு சில முறை வருடிவிட்டு, மிகத்துல்லியமாக அவளது புழைக்குள்ளே தனது சுண்ணியின் பெரிய தலையை வைத்து ஒரே அழுத்தாக அழுத்தினான். இடுப்பை அசைத்து அவன் தனது சுண்ணியை ஒரே குத்தாக இறக்க, அவனது சுண்ணியின் மொத்த நீளமும் லலிதாவின் புழைக்குள்ளே புசுக்கென்று இறங்கியது. “ஹும்ம்ம்!” லலிதா உதடுகளைக் கடித்தாள். “கொஞ்சம் கூட சிரமமேயில்லாம சட்டுன்னு குத்திட்டியே சுரேஷ்? சபாஷ்!” சுரேஷ் பெருமிதத்தோடு லலிதாவைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான்.

லலிதா தனது கால்களால் சுரேஷின் இடுப்பை வளைத்துத் தன்னோடு வைத்து இறுக்கினாள். “சும்மாச் சொல்லக் கூடாது சுரேஷ்! இவ்வளவு சீக்கிரம் அதை உள்ளே விடுவேன்னு நான் எதிர்பார்க்கவேயில்லை. எல்லாம் உங்கம்மா காவேரி கொடுத்த டிரைனிங் தானே?” “என்..என்னது…?” சுரேஷ் அதிர்ந்தான். லலிதா கலகலவென்று சிரித்தபடியே அவனது குண்டியைச் செல்லமாகத் தட்டினாள். “இல்லேன்னு சொல்லாதே சுரேஷ்! எனக்குத் தெரியும்! உங்கம்மா உன்கிட்டே ஓள் வாங்கிட்டிருக்கான்னு. உன்னைக் கூப்பிடறதுக்கு முன்னாடியே தெரியும்.” சுரேஷின் முகம் சிவந்தது. அவனது சுண்ணி சற்றே தளர்வது போலிருந்தது. “என்ன சொல்றீங்க…நான்…நான்…,” சுரேஷுக்கு நாக்குக் குழறியது. “புளுகாதேன்னு சொன்னேன்,” லலிதா செல்லமாக அவனது இடுப்பைக் கிள்ளினாள். “இப்போ கூட நீ அவ்வளவு அவசரமா உங்கம்மாவை ஓக்கத் தானே போயிட்டிருந்தே? யெம்மாடியோ, எவ்வளவு பெரிய வீக்கம் இருந்தது உனக்கு?” சுரேஷ் பெருமூச்செரிந்தபடி, அவள் மீது தளர்ந்து விழுந்தான். அவனது மார்பின் கீழே லலிதாவின் முலைகள் நசுங்கின. லலிதா அவனது தலைமயிரை ஆதுரமாகக் கோதினாள். “ப்ளீஸ்! யார் கிட்டேயும் சொல்லிடாதீங்க ஆன்ட்டி..ப்ளீஸ்..” “யார் கிட்டேயும் சொல்லமாட்டேன் சுரேஷ்! ஆனா ஒண்ணு! இப்போ நீ நினைக்கிற மாதிரி வீட்டுக்குப் போய் உங்கம்மாவை ஓக்க முடியாது.” “ஏன்…?” “ஏன்னா என் மகன் மனோ முந்திக்கிட்டான் இன்னிக்கு…” சுரேஷின் தலை சட்டென்று நிமிர்ந்தது. “என்னது?” “எப்படி நீ மனோவோட அம்மாவை ஓத்திட்டிருக்கியோ அதே மாதிரி இப்போ என் மகன் உங்கம்மாவப் போட்டு ஓத்திட்டிருக்கான்,” என்று புன்னகையோடு கூறினாள் லலிதா. மீண்டும் அவனது இடுப்பைக் கால்களால் வளைத்ததோடு, தனது இடுப்பைத் தூக்கித் தூக்கி அவனது சுண்ணிக்குத் தனது புழையைத் தூக்கிக் கொடுக்கத் தொடங்கினாள். “யோசிக்காதே சுரேஷ்! குத்த ஆரம்பி! என்னாலே ரொம்ப நேரம் தாளமுடியாது.” தான் கேட்டதை நம்பமுடியாமல் சுரேஷ் சிறிதுநேரம் லலிதாவையே உற்றுநோக்கினான். அவனது வாய் திறந்தது திறந்தபடியே இருந்தது. ஒரு கணத்துக்கு, எவனோ ஒருவன் தன் அம்மாவைப் போட்டு ஓத்துக்கொண்டிருப்பதாகக் கற்பனை செய்தவனுக்குக் கோபம் வந்தது என்றாலும், லலிதா தனது சுண்ணியைப் புழையால் கவ்விப்பிடித்துக்கொண்டு தனது இடுப்பின் மீது மோதிக்கொண்டிருந்ததால், அந்த சுகத்தை அவனால் தள்ள முடியவில்லை. அவனது கோபம் காமமாக மாறியது. அவனது சுண்ணி லலிதாவின் புழைக்குள்ளே மீண்டும் விசுவரூபம் எடுத்து, கடப்பாரை போல இறுகி நீண்டது. ஆவேசத்தால் ஆட்கொள்ளப்பட்ட சுரேஷின் இரண்டு கைகளும், லலிதாவின் இரண்டு முலைகளையும் பிடித்து சப்பாத்தி மாவு பிசைவது போலப் பிசைந்தன. அவன் விடுவிடுவென்று அவளை வேகவேகமாக, வெறிவந்தவன் போல ஓக்கத் தொடங்கினான். “உம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்! குத்து, குத்த்த்த்த்த்து!” லலிதா தொடர்ந்து சுரேஷின் குண்டியைத் தட்டிக்கொண்டேயிருந்தாள். சுரேஷ் அவளைத் திக்குமுக்காட வைக்க வேண்டும் என்ற வெறியோடு, தனது வலு அனைத்தையும் வெளிக்காட்டியபடி, அவளது முலைகளைக் கசக்கியபடி அவளை அதிரடியாக, அதிவேகமாக ஓத்துத் தள்ளிக்கொண்டேயிருந்தான். அவனது வெறியும், வேகமும் ஓரிரு கணங்களுக்கு லலிதாவின் மனத்தில் அச்சத்தை ஏற்படுத்தியது என்னவோ உண்மைதான். “நான் நினைச்சது சரியாத் தானிருக்கு,”லலிதா வேண்டுமென்றே அவனைச் சீண்டினாள். “எப்படி ஓக்குறதுன்னு உங்கம்மா நல்லாவே சொல்லிக்கொடுத்திருக்கா…” சுரேஷுக்கு இரத்தம் கொதித்தது. அவனது வேகம் மேலும் அதிகரித்தது. குனிந்தவன் லலிதாவின் முலைக்காம்புகளை, ஒவ்வொன்றாய் மாற்றி மாற்றி உறிஞ்சினான். “செமத்தியா ஓக்குறே சுரேஷ்! இதே மாதிரித் தான் உங்கம்மாவையும் ஓத்திட்டிருந்தியா..?” லலிதாவுக்கு அவனைச் சீண்டுவது ஆனந்தமாக இருந்தது. அவன் தனக்கு ஏற்பட்ட ஆத்திரத்தை வெளிப்படுத்த, தனது புழையை அவனது சுண்ணியால் தண்டித்துத் தண்டித்துத் தனக்குச் சுகம் அளித்துக்கொண்டிருக்கிறான் என்பதும் அவளுக்கு அதிக கிளர்ச்சியை அளித்துக்கொண்டிருந்தது. லலிதாவின் மனவோட்டத்தை அறிந்து கொள்ளாமல், சுரேஷ் ஒவ்வொரு முறையும் அவள் தன் அம்மாவைப் பற்றிச் சொன்னதும், சுரேஷ் அவள் எதிர்பார்த்த மாதிரியே அவளை செமத்தியாக ஓத்து அவளது குறிக்கோளை நிறைவேற்றிக்கொண்டிருந்தான் என்பது அவனுக்குப் புரியவில்லை. தற்காலிகமாக, அவன் தனது சுண்ணியை அவளது புழையிலிருந்து வெளியேற்றவும், அவனது சுண்ணியிலிருந்து விந்து தரையில் சொட்டியது.

லலிதாவின் கால்களைப் பிடித்துத் தூக்கியவன், அவற்றை மடக்கி மடக்கி, அவளது முட்டுக்கால்கள் அவளது தோள்களோடு உராயுமளவுக்கு உயர்த்தியதும் லலிதா வீறிட்டாள். பிறகு, தனது உடலின் வலுவனைத்தையும் பயன்படுத்தியபடி அவள் மீது அழுந்தியபோது, லலிதாவின் தொடைகள் அவளது முலைகளை நசுக்கின. “ஓவ்!” சுரேஷின் சுண்ணி அவளது புழைக்குள்ளே மீண்டும் அழுந்துவதை உணர்ந்த லலிதா அலறினாள். “வெளியே எடுத்திடு! அப்படிப்பண்ணாதே! ரொம்ப உள்ளே போயிடும்…வேணாம்…” சுரேஷ் குரூரமாகச் சிரித்தபடியே, முன்னை விட செங்குத்தாக, ஆழமாக லலிதாவின் புழைக்குள்ளே தனது சுண்ணி இறங்குவதை அனுபவித்து ரசித்தபடி அவளை மீண்டும் ஓக்கத்தொடங்கினான். அவனது முட்டுக்கால்கள் தரையில் உராய்ந்தபோதும், அதுபற்றிக் கவலைப்படாமல் அவன் லலிதாவின் புழைக்குள்ளே ஆழமாக, அதிரடியாக, அதிவேகமாக இறங்கி ஏறி அசுரவேகத்தில் ஓத்துக்கொண்டிருந்தான். அவளது மயிர்படர்ந்த புழையைப் பிளந்து கொண்டு, அவனது சுண்ணி ஒவ்வொரு முறை குத்தி இறங்கியபோதும், அதுவரை லலிதாவுக்குள் எவரும் கண்டிராத ஆழங்களுக்குள்ளே இறங்கியது. லலிதாவின் குண்டி தரையில் மீது மோதி மோதி வலிக்கத் தொடங்கியது. சுரேஷின் சுண்ணி இறங்கியிருந்த ஆழத்தை மனதுக்குள்ளே ஊகித்தவள், ஒரு வேளை அவனது சுண்ணி தனது வயிற்றுக்கே வந்து வந்து போகிறதோ என்று கலவரப்படத் தொடங்கினாள். ஆனால், அதிக நேரம் அவளது கலவரம் நீடிக்கவில்லை. ஒரு சில குத்துக்களை வாங்கியபிறகு, சுரேஷின் கும்மாங்குத்துக்கள் ஒவ்வொன்றும் அவளது கூதிக்குக் குதூகலம் கொடுக்கத் தொடங்கி விட்டிருந்தன. இன்பத்தில் திளைத்தபடி லலிதா கூச்சலிடத் தொடங்கினாள். அவளது புழை சுரேஷின் சுண்ணியை இறுக்கிப்பிடித்து வைத்துக்கொண்டிருக்க, அவளது குண்டித்துளையும் சுருங்கி விரிந்து கொண்டிருந்தது. “ஊவ்வ்!” லலிதா மீண்டும் இடுப்பைத் தூக்கியடிக்கத் தொடங்கினாள். அவளது முதுகு மீண்டும் தரையில் அழுந்தியிருக்க, அவளது கால்கள் அவனது தோள்களின் மீது மாலையாய் விழுந்து கொண்டிருந்தன. “ஓ! சுரேஷ்! எவ்வளவு உள்ளே போறே? உன் பூல் என்னைக் கொன்னே போட்டிரும் போலிருக்கே!” வியர்வையில் குளித்தபடி, சுரேஷ் லலிதாவை மென்மேலும் வேகவேகமாக ஓத்துக்கொண்டிருந்தான். இப்போது ஒவ்வொரு குத்துக்குப் பிறகும், தனது சுண்ணியின் தலைப்பகுதியை மட்டும் அவளது புழைக்குள் வைத்துவிட்டு, மீதமுள்ள நீளத்தை வெளியேற்றி, மீண்டும் மீண்டும் அதிரடிக்குத்தாக இறக்கி மொத்த நீளத்தையும் அவளது புழையில் புதைத்துப் புதைத்து அவளைப் பந்தாடிக்கொண்டிருந்தான். அவனது ஆழமான குத்துக்கள் தந்த ஆனந்தத்தில் லலிதாவுக்கு இன்பப்பெருக்கின் அடையாளங்கள் தோன்றின. கூச்சமின்றி, தனது விரல்களைத் தனது புழைக்குள்ளே நுழைத்துக்கொண்டு, அதில் இயந்திரகதியில் இயங்கிய சுரேஷின் சுண்ணியைத் தொட்டுப்பார்த்தாள். பிறகு, தனது மொட்டை விரல்களால் தேடி, அதை அழுத்தித் தேய்த்து விட்டுக்கொண்டாள். “எனக்கு வருது..எனக்கு..வருத்த்து….” அவள் அலறினாள். லலிதா தனது மொட்டைப் பிடித்து உருட்டியும், திருகியும் விளையாடிக்கொண்டிருக்க, சுரேஷ் தொடர்ந்து அவளது புழையை முன்னெப்போதுமில்லாத வேகத்தோடும் அழுத்தத்தோடும் ஓத்துக்கொண்டிருந்தான். அவளது புழை அவனது சுண்ணியை கிடுக்கிப்பிடி போட்டுப் பிடித்துக்கொண்டு இறுக்கிக் கறந்துவிட, இருவரும் ஒரே நேரத்தில் அவரவர் உச்சத்தை அடைந்தார்கள். “ஓஹ்ஹ்ஹ்!” லலிதா கூச்சலிட்டாள். அவளது உடலிலிருந்த இரத்தமெல்லாம் காமரசமாக மாறி அவளது புழையிலிருந்து பெருக்கெடுத்து ஓடுவது போல, பெருக்கெடுத்துப் பெருக்கெடுத்து ஊற்றினாள்.
சுரேஷின் சுண்ணியிலிருந்தும் வெளியேறிய வெதவெதப்பான விந்துவின் வெள்ளம் அவளது புழையை நிரப்பியது. அவனது கொட்டைகள் இரண்டும் இரண்டு அமுதசுரபிகளைப் போல விந்துவெள்ளத்தை வெளியேற்றிக்கொண்டே போக, அவன் லலிதாவின் புழையை வெள்ளப்பெருக்கால் மூழ்கடித்தான். இறுதியாக அவன் தனது கடைசிப் பீறிடலை அவளுக்குள்ளே செலுத்தியபோது, லலிதா அரைமயக்கத்தில் இருந்தாள். அவள் சுயநிலைக்குத் திரும்பியபோது தரையெங்கும் அவர்கள் இருவரது இன்பத்திரவங்களும் வாளிகவிழ்ந்து கொட்டிய நீர் போலப் பரந்திருப்பதை அவளது முதுகில் சில்லென்று உணரமுடிந்தது. “சுரேஷ்!” அவள் முணுமுணுத்தாள். “எடுத்திடு, இதுக்கு மேலே…என்னாலே முடியாது.” மிருகத்தனம் முற்றிலும் மறைந்துபோயிருந்த நிலையில், லலிதா சொன்னாற்போலவே, சுரேஷ் தனது சுண்ணியை வெளியேற்றினான். லலிதா மெதுவாக தனது கால்களைத் தரைக்குக் கொண்டுவந்து பதித்தாள். “சண்டாளா!” அவள் முணுமுணுத்தாள். “நான் வேண்டாம் வேண்டாம்னு சொல்லச் சொல்ல….என்னை…இப்படிப் போட்டு…கொன்னுட்டியே!” சுரேஷ் சற்றே குற்ற உணர்வோடு அமர்ந்திருக்க, சட்டென்று லலிதா அவனது தலையைப் பிடித்து இழுத்துத் தனது புழையின் மீது வைத்து அழுத்தினாள். “நக்கு சண்டாளா! நக்கு!” லலிதா உறுமினாள். “உங்கம்மாவுக்கு நாக்குப் போடுவேயில்லே? அதே மாதிரி எனக்கும் போடு…உம், நக்கு!” சற்றே மூச்சுத்திணறிய சுரேஷ், திடீரென்று தனது முகத்தை லலிதா தனது கூதிமேட்டில் வைத்து அழுத்தியதும் சற்றே நிலைகுலைந்தாலும், அவனது நாக்கு சட்டென்று வெளிப்பட்டு, லலிதாவின் புழைக்குள்ளே நுழைந்து அவளது காமரசத்தை நக்கி நக்கிப் பருக ஆரம்பித்தது. “உம், உறிஞ்சு,” லலிதாவின் விரல்கள் சுரேஷின் கழுத்தில் பதிந்தன. தரையில் படர்ந்து கொண்ட சுரேஷ், மீண்டும் தனது சுண்ணி வீறுகொண்டிருப்பதை உணர்ந்தவாறு, லலிதாவின் குண்டியைப்பிடித்துக்கொண்டு, அவளது கூதிமேட்டில் முத்தமிட்டு விட்டு, அவளது புழையிலிருந்து ஒழுகிய திரவத்தைப் பருகத்தொடங்கினான். இதே போல, தான் அம்மாவின் புழையிலும் நாக்குப்போட்டு நக்கியது அவனுக்கு நினைவுக்கு வந்தது. “ஹும்ம்ம்ம்!” லலிதா துள்ளினாள். அவளது புழை சுரேஷின் முகத்தில் மோதியது. “சுத்தமா உலர உலர நக்கணும் தெரிஞ்சுதா?” சுரேஷ் தனது நாக்கை, அவளது புழையுதடுகளுக்குள்ளே செலுத்தி அள்ளி அள்ளிப் பருகினான். சிறிது நேரத்தில் அவன் அவளது புழையைப் புசிக்கத்தொடங்கினான். அவனது நாக்கு முன்பு அவனது சுண்ணி போனது போலவே, லலிதாவின் ஆழத்துக்குள்ளே அமிழ்ந்தது. “நக்கு! நக்கு! ஓஹ்ஹ்ஹ்!” தனது புழையுதடுகளை விரல்களால் பிரித்துக் காட்டினாள். முற்றிலும் எழுச்சியடைந்திருந்த அவளது செக்கச்செவேலென்ற மொட்டு வெளிப்பட்டது. சுரேஷ் அதை தனது நாக்கால் அழுத்தினான். லலிதா துள்ளித்துடித்தாள்.
பிறகு, சுரேஷ் இன்னும் அழுத்தமாக, தீவிரமாக அவளது மொட்டை உறிஞ்சினான். “விரல் போட்டுக் குத்து!” அடுத்த கட்டளை பறந்தது. சுரேஷ் இரண்டு விரல்களால் லலிதாவின் புழையை ஓக்கத்தொடங்கினான். சட்டென்று அவளது புழை அவனது விரல்களை இறுக்கிக்கொண்டது. அவன் தொடர்ந்து அவளது புழை துடிதுடிக்க நக்கியும், உறிஞ்சியும் விளையாடினான். அவளது மொட்டை உதடுகளால் கவ்வி உறிஞ்சினான். அதே சமயம் அவனது விரல்கள் அவளது புழைக்குள்ளே புகுந்து விளையாடின. லலிதாவோ தனது கூதியை அவனது முகத்தின் மீது வைத்துத் தேய்த்துக்கொண்டிருந்தாள். “வந்திருச்சு…ஓஹ்ஹ்ஹ்!” அவளது புழைக்குள்ளே மீண்டும் பூகம்பம் ஏற்பட்டது. இன்பநீரூற்று புறப்பட்டது. “நக்கு, எல்லாத்தையும் நக்கு!” சுரேஷின் தலையை அசையக் கூட விடாமல் லலிதா இறுக்கமாகப் பற்றிக்கொண்டிருந்தாள். அவன் முழுக்க முழுக்க பருகியபிறகு, தளர்ந்து போனவளாக, தரையின் மீது அயர்ந்து விழுந்தாள். அரைக்கண்ணால் பார்த்தபோது, சுரேஷுக்கு மீண்டும் எழுச்சி ஏற்பட்டு அவனது சுண்ணி எழும்பி நிற்பதைக் கண்டு புன்னகைத்தாள். இன்னும் ஓர் முறை அவன் தன்னை ஓக்க விரும்பினாலும் விரும்புவான் என்று அவளுக்குத் தோன்றியது. லலிதா கலகலவென்று சிரிக்கத் தொடங்கினாள். எதிர்வீட்டில் தன் மகன் மனோ, சுரேஷின் அம்மாவை இதுவரைக்கும் எப்படி எப்படியெல்லாம் ஓத்திருப்பானோ என்று எண்ணியவளால் சிரிப்பை அடக்க முடியவில்லை. எத்தனை முறை ஓத்தாலும் திருப்தியே அடையாத இரண்டு பிள்ளைகளைப் பெற தானும் சரி, காவேரியும் சரி, நிறையக் கொடுத்து வைத்திருக்க வேண்டும் என்று மனதுக்குள்ளே எண்ணிக்கொண்டாள்.

லலிதாவுக்கும், காவேரிக்கும் இப்போது மாற்றி மாற்றி அனுபவிக்க இரண்டு வாலிபர்கள் கிடைத்திருந்தனர். இது தவிரவும், அவர்கள் இருவரும் அவ்வப்போது ஒருவர் மற்றவர் புழையில் நாக்குப்போட்டு சுகமளித்துக்கொண்டும் தானிருந்தனர். சுரேஷ் தன் அம்மாவை மனோ தினசரி ஓத்துக்கொண்டிருப்பதை அறிந்திருந்தும் அதுபற்றி அவளிடம் கேட்கவில்லை. அவனுக்கு,லலிதாவை தான் தினசரி ஓத்துக்கொண்டிருக்கிற விஷயம் அம்மாவுக்குத் தெரியாமல் இருக்க வேண்டுமே என்ற கவலையே அதிகமாக இருந்தது. மகன் மனோவிடம் லலிதா தானும் காவேரியின் மகன் சுரேஷிடம் ஓள் வாங்கிக்கொண்டதை ஒப்புக்கொண்டிருந்தாள். அவன் அதிர்ச்சியடையவில்லை; இருப்பினும் அவனுக்கு சுரேஷின் மீது பொறாமை ஏற்பட்டது உண்மை. என்றாவது ஒரு நாள், அவர்களது குட்டு வெளிப்படும் என்பது அவர்கள் நால்வருக்குமே தெரிந்திருந்தது. இருந்தாலும் அதுவரைக்கும் அவர்கள் தகாத உறவு அளித்த சந்தோஷத்தை அனுபவித்துக்கொண்டிருக்கலாமே என்று அவரவர் பயத்தை அலட்சியப்படுத்திக்கொண்டிருந்தனர். அப்படித் தான் ஒரு நாள்! அன்று மனோவுக்கு கிரிக்கெட் மேட்ச் இருந்தது. எப்படியும் அவன் திரும்புவதற்குள் இருட்டிவிடும் என்று லலிதாவுக்குத் தெரியும். இப்போதெல்லாம் சுரேஷ், முதலில் லலிதாவை ஓத்துவிட்டு, அதன் பிறகே வீட்டுக்குப் போய்க்கொண்டிருந்தான். அன்றும் அப்படித்தான். உள்ளே நுழைந்து கதவருகே நின்று கொண்டிருந்த சுரேஷின் அபாரமான எழுச்சியைப் பார்த்து லலிதா பிரமித்து நின்றிருந்தாள். இவனுக்கு அலுக்கவே அலுக்காதா? “வீட்டுக்குப் போயி உங்கம்மாவை ஓக்குறதுக்கு முன்னாடி, உன் பூலை நல்லா ஊம்பி விடட்டுமா சுரேஷ்?” உடம்பில் ஒட்டுத்துணியுமின்றி, மண்டியிட்ட நிலையில் சுரேஷின் எழுச்சியைப் பிடித்து அழுத்தியவாறே கேட்டாள் லலிதா. சுரேஷ் மீண்டும் ஆமோதிப்பது போலத் தலையசைத்தான். லலிதா அவனது பேண்ட்டைக் கழற்றி, பெருமிதத்தோடு துள்ளி வெளிவந்த அவனது சுண்ணியை விரல்களால் வளைத்துப்பிடித்துக் குலுக்கிவிட்டாள். அவனது சுண்ணியின் நுனியில் குபுகுபுவென்று வெள்ளை முத்துக்கள் வெளியே தலைகாட்டத்தொடங்கின. “வாயிலே போட்டுக்கோங்க,” என்று கிசுகிசுத்தான் சுரேஷ். அவனது கைகள் அவளது தலையைப் பிடித்து அழுத்தின. அவனது திடீர் ஈடுபாட்டை எண்ணி லலிதா சிரித்தாள். பிறகு, தனது வாய்க்குள்ளே அவனது சுண்ணின் முக்கால்வாசி நீளத்தையும் இழுத்துக்கொண்டு முனகியபடியே அவனை ஊம்பிவிடத் தொடங்கினாள். மிகக்குறுகிய காலத்திலேயே ஓள்வாங்கிக்கொள்ளவும் ஊம்பி விடவும் ஒன்றுக்கு இரண்டு பூல் கிடைத்ததில் அவளது வாழ்க்கையே மாறி விட்டிருந்தது. மனோ இல்லாத குறையைத் தீர்த்தபடி சுரேஷ் வந்திருந்தான். காவேரி, லலிதா இருவரில் எவரை ஒப்பதில் தனக்கு அதிக இன்பம் கிடைக்கிறது என்று அவனாலே உறுதியாகச் சொல்ல முடியவில்லை. “உன்னை ஊம்புறபோது மனோவை ஊம்புறமாதிரியே சந்தோஷமா இருக்கு,” ஒரு கணம் தலைநிமிர்த்தி லலிதா புன்னகையுடன் கூறினாள். பிறகு, மீண்டும் சுரேஷை ஊம்பத் தொடங்கினாள். அவளது நாக்கு சுரேஷின் சுண்ணியின் மீது சுழன்று சுழன்று விளையாடி, ஒழுகிய அவனது திரவத்தை உண்டு மகிழ்ந்து கொண்டிருந்தது. சுரேஷுக்கு இப்போது லலிதாவை வாயில் ஓப்பதும் பிடித்துப்போயிருக்கவே, அவன் இடுப்பை முன்னும் பின்னும் அசைத்தபடி அவளது வாய்க்குள்ளே தனது சுண்ணியைக் குத்திக்கொண்டிருந்தான். சிறிது நேரத்தில் அவனுக்கு எழுச்சியின் உச்சம் நெருங்கியது. “வா சுரேஷ்,” என்று நிறுத்தினாள் லலிதா. “உன் பூலை எனக்குள்ளே சொருகு!” முலைகள் குலுங்கக் குலுங்க, இரண்டு கைகளையும் தரையில் மடக்கிக்கொண்டும், கால்களை மடக்கியபடி, தொடைகளை விரித்துக்கொண்டும் அவள் சுரேஷிடம் நாய் ஓள் வாங்கத் தயாராகப் படுத்துக்கொண்டாள். அவனது சுண்ணியிருந்த எழுச்சிக்கு, என்றும் போலவே இன்றும் செமத்தியாக ஓள் வாங்கப்போகிறோம் என்ற எதிர்பார்ப்போடு அவள் இதழ்களை ஈரப்படுத்திக்கொண்டு, அவனது பூல் தனது புழையில் நுழைவதற்காகக் காத்திருந்தாள். “இன்னிக்கு எனக்கு ரொம்பவே ஒழுகுது சுரேஷ்! சீக்கிரமா வா, போட்டுத்தள்ளு என்னை,” என்று முனகினாள். அவளுக்குப் பின்னால் மண்டியிட்ட சுரேஷ், அவளது உடலின் மீது கவிழ்ந்து அவளது கொழுகொழு முலைகளைப் பிடித்துக் கசக்கினான். அதே சமயம் அவனது சுண்ணியின் நுனி, அவளது புழையுதடுகளைப் பிரித்துக்கொண்டு உள்ளே நுழையத் தொடங்கியது. லலிதா தனது குண்டியால் அவனது இடுப்பின் மீது மோதவும் அவளது புழைக்குள்ளே அவனது சுண்ணி மேலும் ஓரிரு அங்குலங்கள் நுழைந்தது. “சீக்கிரமாப் பண்ணு! உங்கம்மா காத்திட்டிருப்பா, மனோவும் வர்ற நேரம் தான்.” லலிதாவின் முலைகளைப் பிடித்துப் பிசைந்து கொண்டே, சுரேஷ் தனது சுண்ணியை அவளது புழைக்குள்ளே விட்டும் எடுத்தும் விளையாடத் தொடங்கினான். எடுத்த எடுப்பிலேயே சுரேஷின் சுண்ணி தனது புழைக்குள்ளே முழுமையாக, அழுந்தி இறங்கியதில் இன்பபெருமூச்சு விடுத்த லலிதா தலையைத் தரையோடு தரையாக அழுத்திக்கொண்டாள். அவன் ஒவ்வொரு முறை குத்தும்போதும் அவளது உடல் குலுங்கியது. “இன்னும்! இன்னும்!! இன்னும்!!!” லலிதா வெறியோடு கத்தினாள். அவளது புழைக்குள்ளே தனது சுண்ணியை ஒவ்வொரு முறையும் ஆழமாகப் புதைத்து எடுத்துக்கொண்டிருந்த சுரேஷ் முனகினான். லலிதாவை அன்றுதான் முதல் முதலாக ஓத்துக்கொண்டிருப்பது போல, அவனுக்கு மிகவும் அதிகமான பரபரப்பும் எழுச்சியும் ஏற்பட்டுக்கொண்டிருந்தது. அவனது கைகள் அவளது முலைகளைப் பிடித்து மிருகத்தனமாக கசக்கிக்கொண்டிருந்தன. சிறிது நேரத்தில் இருவருமே உரக்க உரக்க முனகிக்கொண்டிருந்தனர். சுரேஷின் ஒவ்வொரு குத்தும் அவளது கணவாயை அடைத்து அடைத்து அழுந்தி அழுந்தியபடி இறங்கிக்கொண்டிருந்தது.

“அப்படித்தான்…விடாதே…இன்னும்…குத்து..பலமாக் குத்து!” என்று ஒரு கையால் தரையில் ஓங்கி ஓங்கி அறைந்தபடி அலறிக்கொண்டிருந்தாள் லலிதா. அவளது இந்த வெறியே, சுரேஷை உசுப்பி விட்டுக்கொண்டிருக்க, அவனது சுண்ணி மேலும் சுறுசுறுப்படைந்து கொண்டிருந்தது. அவளது புழைக்குள்ளே தனது சுண்ணி மென்மேலும் நீண்டு இறுகிக்கொண்டிருப்பதையும் அவன் உணர்ந்தான். லலிதாவின் புழை அடுப்பைப் போலக் கொதித்துக்கொண்டிருந்தது. சுரேஷின் ஒவ்வொரு குத்துக்கும் லலிதாவின் புழை பிளந்து பிளந்து வழிகொடுத்துக்கொண்டிருந்தது. மிகுந்த சிரமத்துடன் தனது மொட்டை விரல்களால் பற்றித் தேய்த்துக்கொண்டாள் லலிதா. அவனது உடல் மின்சாரத்தில் இயங்குகிற இயந்திரம்போலாக, அவனது சுண்ணி சம்மட்டிபோல லலிதாவின் புழைக்குள்ளே புகுந்து விளையாடிக்கொண்டிருந்தது. “எனக்கு வருது சுரே…ஷ்ஷ்ஷ்!” என்று அலறினாள் லலிதா. அவளது கைகள் அருகிலிருந்த நாற்காலியின் கால்களை இறுக்கப்பற்றிக்கொண்டன. அவளது புழையிலிருந்து பாற்கடல் கடைந்தது போல அமுதப்பெருக்கு ஊறிப்பெருகத் தொடங்கியது. அவள் இன்பப்பெருக்கு எடுத்துக்கொண்டேயிருக்க, சுரேஷ் நில்லாமல் கொள்ளாமல் அவளை இடைவிடாது வேகவேகமாக ஓத்துக்கொண்டே போனான். அவன் அனாயாசமாக, தனது சுண்ணியைப் பீறிடவிட்டு விடாமல், அந்த வேட்கையிலும் தன்னைக் கட்டுப்படுத்திக்கொண்டிருந்தான். இன்னும் நிறைய நேரம் லலிதாவின் புழையோடு விளையாடவேண்டும் என்று திட்டமிட்டிருந்தான் போலும். லலிதா அலற அலற, அவன் விருட்டென்று தனது சுண்ணியை முற்றிலுமாக அவளது புழையிலிருந்து வெளியேற்றியதும், அடுத்து அவன் என்ன செய்ய விரும்புகிறான் என்பது அவளுக்குப் புரிந்து போனது. “பாத்-ரூம்…வெளக்கெண்ணை…வெளக்கெண்ணை…” என்று அவள் முணுமுணுத்தாள். அப்படியே தரையில் குப்புற விழுந்து, இழுத்து இழுத்துப் பெருமூச்சு விடுத்தாள். இன்று எல்லாமே புது அனுபவம் போல இருந்தது அவளுக்கு. “சீக்கிரமா எடுத்துட்டு வா சுரேஷ்…” லலிதா இரைந்தாள். அதே சமயம்…… தொலைக்காட்சிப்பெட்டியில் காவேரியின் மனம் லயித்திருக்கவில்லை. இன்னும் சுரேஷ் ஏன் வீடு திரும்பவில்லை என்று அவளது மனமும்,புழையும் ஏங்கிக்கொண்டிருந்தன. கடியாரத்தை அடிக்கொருதடவை பார்த்துக்கொண்டிருந்தவள், பொறுமையிழந்தவளாய், பாத்-ரூமுக்குள்ளே நுழைந்தாள். மகன் சுரேஷ், சினேகிதியின் மகன் மனோ, இருவரும் இருக்கையிலே மீண்டும் விரல்போட்டு சுகம் காணவேண்டியிருக்கிறதே என்று அவள் நொந்து கொண்டாள். பாத்ரூமின் ஜன்னல் வழியாக அவள் எதேச்சையாக வெளியே பார்த்தபோது, அவளது கவனத்தை அந்தக் காட்சி ஈர்த்தது. லலிதாவின் வீட்டு ஜன்னல் திரை சற்றே காற்றில் அசையவும், உள்ளே சுரேஷ் நின்று கொண்டிருப்பதை அவளால் உடனே காண முடிந்தது. இடுப்புக்கு மேலே தான் பார்க்க முடிந்தது என்றபோதிலும் அவன் நிர்வாணமாக இருக்கிறான் என்பதையும் அவள் கவனித்து விட்டாள்.எவ்வளவு தூரத்தில் நின்றாலும் ஒரு தாயால் மகனை அடையாளம் கண்டு கொள்ள முடியாதா என்ன? அவனுக்கு லலிதாவின் வீட்டில் என்ன வேலை? அதுவும், மனோ இல்லாத சமயத்தில்..? ஒரு வேளை…? ஐயோ! பொங்கி வந்த கோபத்தை அடக்கியவாறு, அவள் கதவைத் திறந்து கொண்டு லலிதாவின் வீட்டை நோக்கி விரைந்தாள். லலிதாவின் வீட்டில் கிணற்றடியிலிருந்து, சமையலறை வழியாக வீட்டுக்குச் செல்ல ஒரு வழியிருப்பது அவளுக்குத் தெரியும். எனவே, அவள் வீட்டைச் சுற்றியபடி, கிணற்றடியை நெருங்கினாள். இதையறியாமல், உள்ளே…! லலிதாவின் குண்டித்துளையிலும், தனது சுண்ணியிலும் மொழுமொழுவென்று விளக்கெண்ணையைத் தடவியபிறகு, சுரேஷ் தனது சுண்ணியின் நுனியை மெதுவாக சூத்துக்குள்ளே திணிக்க முயன்றான். “சுரேஷ்!” லலிதா முணுமுணுத்தாள். “வலிக்காமப் பண்ணணும். உன்னோடது ரொம்பப் பெருசு! பதமாப் பார்த்துப் பண்ணனும். சரியா?” சுரேஷ் லலிதா சொன்னதுபோலவே, அவளுக்கு வலித்துவிடக் கூடாது என்ற கவனத்தோடு மெல்ல மெல்ல தனது சுண்ணியை அவளது சூத்தில் சொருக முயன்றான். “ஓவ்வ்வ்!” லலிதா முனகினாள். “சுரேஷ்! லலிதா!” லலிதாவும் சுரேஷும் திடுக்கிட்டுத் திரும்பவும், காவேரி சிவந்த கண்களோடு கோபம் கொப்பளிக்க அவர்களை வெறுப்போடு பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள். “லலிதா, உன்னை ரெண்டு துண்டா வெட்டிப்போடப்போறேன். என்ன காரியம் பண்ணிட்டிருக்கே நீ?” லலிதா முகத்தைத் திருப்பிக்கொண்டாள். இனி தப்ப முடியாது. காவேரிக்கு விஷயம் தெரிந்து விட்டது. “சுரேஷ்!” காவேரி சீறினாள். “கீழே இறங்குடா!” சுரேஷ் விருட்டென்று லலிதாவின் சூத்தில் நுழைய முற்பட்டிருந்த தனது சுண்ணியை வெளியேற்றிவிட்டு, எழுந்து நின்று கொண்டான். ஆனால், அவனது முகத்தில் எந்தக் கலவரமும் இல்லை. “என்னடா பண்ணிக்கிட்டிருக்கே?” “காவேரி..ப்ளீஸ்…நான் சொல்லுறதை….” லலிதா ஏதோ சொல்ல முயல…. “வாயை மூடு லலிதா! நீ சொல்லுடா! எத்தனை நாளா நடக்குது இது..?” காவேரி உறுமினாள். “நிறுத்தும்மா,” சுரேஷ் இரைந்தான். “உன்னைப் பத்தி எனக்குத் தெரியாதா? நீ மனோ கிட்டே தினசரி ஓள் வாங்கிட்டிருக்கே, நான் என்னிக்காவது கேட்டேனா?” காவேரி நிலைகுலைந்தாள். இதை அவள் எதிர்பார்க்கவில்லை. லலிதாவையும் மகனையும் மாறி மாறிப் பார்த்தாள். அவளால் எதுவும் பேச முடியவில்லை. லலிதா கலகலவென்று சிரித்தபடி எழுந்து அமர்ந்தாள். “சுரேஷ்! என்ன பேத்தறே…?” காவேரிக்குத் தொண்டையடைத்தது. “நீ அவன் கிட்டே தினமும் ஓள்வாங்கினே தானே?” சுரேஷ் கேட்டபடியே அம்மாவை நெருங்கினான். “இன்னிக்கு மனோ வர்லே! அதான் கோபம் உனக்கு! உன்னைப் பொறுத்தவரைக்கும் எனக்கு அடுத்ததா அவன்தான் வேணும். அப்படித்தானே?” “சுரேஷ்!” காவேரி விக்கித்துப்போய் நின்றாள். தனக்கும் தன் மகனுக்கும் இடையே இருந்த தகாத உறவுபற்றி, லலிதா அறிந்திருக்க வழியில்லை என்று அவள் எண்ணியிருந்தாள். இப்போது அதை அவளது மகனே உடைத்துக்கூறவும் அவளால் பதில் பேச முடியவில்லை. “சுரேஷ்! தயவு செய்து இங்கே இதையெல்லாம் பேசாதே!” என்று கெஞ்சத் தொடங்கினாள். “ஏன்? லலிதா ஆன்ட்டிக்கு எல்லாம் தெரியும்,” என்று அழுத்தம் திருத்தமாகக் கூறினான் சுரேஷ். “இப்போ ஒண்ணே ஒண்ணு தான் பாக்கியிருக்கு! லலிதா ஆன்ட்டி முன்னாலே நீ என்கிட்டே ஓள் வாங்கணும்.” “மாட்டேன்,” தன் மீது மகன் பாய்ந்ததும் காவேரி அலறினாள். ஆனால், அதற்குள்ளாக சுரேஷின் தலை அவளது பருத்த முலைகளுக்கு நடுவே புதைந்திருந்தது. அவனது கைகள் அவளது குண்டியைப் பிடித்து அமுக்கிக்கொண்டிருந்தன. அவள் எவ்வளவோ போராடியும் மகனின் வலுவான பிடியிலிருந்து அவளால் தன்னை விடுவித்துக்கொள்ள முடியவில்லை. என்ன ஏது என்று அவள் புரிந்து கொள்வதற்குள்ளாகவே, அவளை சுரேஷ் முழுநிர்வாணமாக்கியிருந்தான். “ம்ம்ம்ம்ம்! சுரேஷ்! பெரிய கில்லாடி தான்!” என்று கைதட்டினாள் லலிதா. அவளது கண்கள் காவேரியின் கொழுத்த முலைகளையும், மயிர்படர்ந்திருந்த கூதியையும் காமத்தோடு வெறித்தன. சினேகிதியின் கூதியை ஒரு சிலமுறை நக்கிச் சுவைத்த அனுபவங்கள் நினைவுக்கு வந்தன.

“சுரேஷ்! அப்படியே உங்கம்மாவைக் கீழே தள்ளி நல்லா ஓத்திடு!” லலிதா கட்டளையிட்டாள். “ஐயோ, சுரேஷ்! பண்ணாதேடா!” “வாடி என் கப்பக்கிழங்கே!” சுரேஷ் அவளைக் கீழே வலுக்கட்டாயமாக உட்காரவைத்தபோது, அவனது சுண்ணி அவளது முகத்துக்கு நேராக துடிதுடித்துக்கொண்டிருந்தது. பிறகு, அவளது தலையை இரண்டுகைகளாலும் இறுக்கிப்பிடித்தவன், தனது சுண்ணியை அம்மாவின் வாய்க்குள்ளே வைத்து அழுத்தினான். “ஊம்பு! ஊம்பு! லலிதா ஆன்ட்டி பார்க்கணும் நீ என்னை எப்படி ஊம்புவேன்னு…உம்..ஊம்பு…” விளக்கெண்ணை தடவப்பட்டு மொழுமொழுவென்றிருந்த மகனின் சுண்ணி, தனது வாய்க்குள்ளே நுழைந்து கொண்டதும் காவேரிக்கு மூச்சுத்திணறியது. அவள் தலையைத் திருப்ப முயன்றும் முடியாமல், அவனது சுண்ணியின் நுனி அவளது தொண்டையோடு உராயத் தொடங்கியது. “ஊம்புடீ காவேரி!” சுவற்றோடு சாய்ந்து உட்கார்ந்த லலிதா, அம்மாவின் வாயில் மகன் சுண்ணியைத் திணிக்கிற காட்சியைப் பார்த்தவாறே, தன் புழையில் விரல்போட்டுக்கொண்டு விளையாட ஆரம்பித்தாள். “அவனோடது எவ்வளவு பெருசுன்னு உனக்கா தெரியாது? நல்லா ஊம்பிவிடு உன் புள்ளையை! நீ ஊம்பாட்டா நான் காத்திட்டிருக்கேன்.” காவேரி திரும்பிப்பார்த்து, லலிதாவின் முகத்தில் தென்பட்ட காமவெறியைக் கவனித்ததும் அதிர்ந்து போனாள். இந்தத் தருணத்தைப் பயன்படுத்திக்கொண்ட சுரேஷ், அம்மாவின் தொண்டையைத் தனது சுண்ணியால் முழுமையாக அடைத்து ஏறக்குறைய அவளை மூச்சுத்திணற வைத்தான். ஆரம்பத்தில் அவமானமும் வெட்கமும் ஆட்கொண்டிருந்த அவளது மனதில், திடீரென்று காமம் மெள்ள மெள்ளத் தலைதூக்கத்தொடங்கியது. அவளையுமறியாமல் அவளது புழை ஈரமாகி விட்டிருந்தது. அவளது காம்புகள் விடைத்துக்கொண்டிருந்தன. ஆர்வம் அவளை மெல்ல மெல்ல உட்கொள்ளத் தொடங்கி விட்டிருந்தது. இன்னொருத்தியின் முன்னால், தன் வாய்க்குள்ளே மகன் வலுக்கட்டாயமாக தன் பூலைத்திணித்திருப்பதும், வேறு வழியின்றி அவள் அதை ஊம்பிக்கொண்டிருப்பதும் ஒரு புதுவிதமான கிளர்ச்சியை அவளுக்குள் ஏற்படுத்திக்கொண்டிருந்தது. “உம், ஊம்பு! ஊம்பு நல்லா…” சுரேஷ் உறுமினான். காவேரியின் தயக்கத்தை அவளது கையாலாகாத்தனம் விரட்டியடித்தது. வெட்கம் பிடுங்கித்தின்றபோதிலும், அதை வெளிக்காட்டாமல் அவள் மகனின் சுண்ணியைத் தனது இதழ்களால் இறுக்கக் கவ்வினாள். பிறகு, வீட்டில் அவனை எப்படி ஊம்பிவிடுவாளோ, அதே போல அழுத்தமாக அவனது சுண்ணியை உறிஞ்சத்தொடங்கினாள். “ஊவ்வ்வ்வ்வ்!” லலிதா கூவினாள். அவளது விரல்கள் அவளது புழையில் வேகவேகமாக இயங்கிக்கொண்டிருந்தன. “காவேரி, புகுந்து விளையாடு.” மகனின் அருவருக்கத்தக்க ஆசைக்கு இணங்கிவிட்டிருந்த காவேரி, அவனது சுண்ணியை வெறிவந்தவளாக ஊம்பினாள். அவளது கை சுரேஷின் சுண்ணியின் அடித்தளத்தைப் பிடித்து இறுக்கியது. அவளது முட்டி மகனின் சுண்ணியை வேகவேகமாகக் குலுக்கிக்கொண்டிருந்தது. அந்த அறையை அபாரமான ஊம்பலின் ஓசைகள் நிரப்பிக்கொண்டிருந்தன. கண்களை இறுக்க மூடியபடி, தலையை மேலும் கீழும் ஆட்டியபடி காவேரி அபாரமாக மகனின் சுண்ணியை உறிஞ்சினாள். சுரேஷ் தனது இடுப்பை வேகவேகமாக ஆட்டியபடி, அம்மாவின் வாயை ஓத்துக்கொண்டிருந்தான். காவேரியின் இரண்டு விரல்கள் அவளது புழையுதடுகளைப் பிரித்து உள்ளே சென்று அவளது புழைக்குள்ளே குத்திக் குடைந்து கொண்டிருந்தன. இதற்கு மேலும் கட்டாயப்படுத்த வேண்டிய தேவையில்லை என்பதைப் புரிந்து கொண்ட சுரேஷ், தனது கைகளால் அவளது தலையை இறுக்கப்பிடித்துக்கொண்டு இன்பமாக முனக ஆரம்பித்தான். “அம்மா! உன்னை மாதிரி யாராலயும் ஊம்ப முடியாதும்ம்மா!” விளக்கெண்ணையின் சுவடேயில்லாமல் போயிருந்த அவனது சுண்ணி காவேரிக்குக் கரும்பு போலச் சுவைத்தது. தனது நாக்கால் அவள் மகனின் சுண்ணித்தண்டை சுற்றிச் சுற்றி நக்கிக் கொடுத்தாள். சுரேஷின் கொட்டைகள் பெரிய பந்துகளைப் போல வீங்கிவிட்டிருந்தன. திடீரென்று, சுரேஷ் அவளைத் தள்ளினான். “அம்மா! இது போதும், உன்னை நாய் ஓக்குறா மாதிரி ஓக்கணும். திரும்பிக் குனிஞ்சு படுத்துக்க!” என்று கட்டளையிட்டான். காவேரி வெட்கத்தோடு லலிதாவைப் பார்த்தபடி, திரும்பிக்கொண்டு முழங்கைகளிலும் முழங்கால்களிலும் படுத்தவாறு மகனுக்குக் குண்டியைக் காட்டியபடி காத்திருக்கத் தொடங்கினாள். சினேகிதி பார்த்திருக்க, மகன் தன்னைப் பின்னாலிருந்து ஓக்கப்போகிறான் என்ற எதிர்பார்ப்பில் அவள் உடல் சிலிர்த்தது. எந்த நொடியிலும் தன் புழைக்குள்ளே மகனின் சுண்ணி ஊடுருவலாம் என்று அவள் காத்திருக்க, சுரீர் என்ற உறுத்தலோடு சுரேஷின் சுண்ணியின் தலைப்பகுதி அவளது குண்டித்துளைக்குள்ளே அழுந்தி இறங்கியது. “ஓவ், சுரேஷ்! வேண்டாம்!” லலிதாவின் கண்கள் அகன்றன. அதுவரை தாய்-மகன் இருவரின் காமக்களியாட்டங்களையும் பார்த்து புழையில் விரல்போட்டுக்கொண்டிருந்தவளுக்கு, திடீரென்று மகன் மனோவின் ஞாபகம் வந்தது. அவனும் இப்போது இங்கு இருந்திருக்கக் கூடாதா என்று அவளது மனம் ஏங்கத் தொடங்கியது. ஆனால், அதற்காக அவள் அதிக நேரம் காத்திருக்க வேண்டிய அவசியம் ஏற்படவில்லை.

காவேரியின் கொழுத்த முலைகள் விம்மி விம்மிக் குலுங்கிக்கொண்டிருந்தன. சுரேஷின் கண்களில் காமத்தீ கொழுந்து விட்டு எரிந்து கொண்டிருந்தது. அம்மாவின் சூத்தில் தன் சுண்ணியைச் சொருகி ஓக்கப்போவதை, லலிதா ஆர்வத்தோடு கவனித்துக்கொண்டிருப்பது அவனுக்கு மேலும் வெறியேற்றியது. “வேண்டாம்…சுரேஷ்!” “வேணும்மா!” சுரேஷின் கைகள் காவேரியின் இடுப்பை இறுக்கிப்பிடித்துக்கொண்டன. “நான் ஒருத்தன் குத்துக்கல்லாட்டம் இருக்கும்போது, மனோவுக்குக் கொடுத்தேயில்லே? உன்னை சூத்துலே ஓத்து பாடம் கற்பிக்கப்போறேன்.” அம்மாவிடம் வாங்கிய ஊம்பலில் அவனது சுண்ணியில் சிறிதளவு போக மீதமிருந்த விளக்கெண்ணை ஏறக்குறைய மாயமாகிவிட்டிருந்தது. ஆனால், மீண்டும் எண்ணையைத் தடவுகிற அளவுக்கு அவனுக்குப் பொறுமையில்லை. “ஐ..யோ!” தனது குண்டித்துளையைப் பிளந்தபடி, மகனின் பூல் உள்ளே ஊடுருவுவதை உணர்ந்த காவேரி, இதழ்களைக் கடித்தபடி வலியை அடக்கி முனகினாள். “வேண்டாண்டா சுரேஷ்!” அவளது முனகல்கள் மிகவும் சன்னமாக, கெஞ்சினாலும் பயனில்லை என்று புரிந்து கொண்டது போலத் தொனித்தது. “காய்ஞ்சு போய்க் கிடக்குடா! வலிக்குண்டா….!!” சுரேஷ் அவள் சொல்லுகிற எதையும் கேட்கிற மனநிலையில் இல்லை. காமவெறியால் ஆட்கொள்ளப்பட்டிருந்தவன், தனது இரண்டு கைகளாலும் அம்மாவின் முலைகளை அள்ளிப் பிசைந்தான். பார்த்துக்கொண்டிருந்த லலிதாவுக்கு, சுரேஷுக்குள்ளிருந்த ஒரு மிருகம் வெளிப்படுவது புரிந்தது. ஆனால், காவேரியை இம்சித்து இம்சித்து இன்பம் பெற விரும்பிய அவனது காமக்குரூரத்தை அவள் காண விரும்பினாள். அம்மாவின் மறுப்பை அலட்சியப்படுத்தியவாறு, அவளது சூத்துக்குள்ளே தனது சுண்ணியை நுழைத்த சுரேஷை அவள் திகைப்போடு பார்த்தாள். காவேரி தரையோடு தரையாக விழுந்தாள். சுரேஷின் கொட்டைகள் அவளது குண்டியோடு மோதுமளவுக்கு, அவனது சுண்ணி தனது சூத்தில் ஆழமாக இறங்கியதும் அவள் உடல் சிலிர்த்தாள். அவளது சின்னஞ்சிறிய துளையை, தனது பெருத்த சுண்ணி நுழைவதற்கு பதப்படுத்துவதைப் பற்றியெல்லாம் அவன் கவலையே படவில்லை. உள்ளே நுழைந்தது தான் தாமதம், அவன் விடுவிடுவென்று சுண்ணியை உள்ளே வெளியே என்று விட்டும் எடுத்தும் அம்மாவைக் கதறடித்தபடி ஓக்கத் தொடங்கினான். “எப்படியிருக்கு அம்மா? சூப்பரா இருக்கா..? சொல்லு..! எப்படியிருக்கு…???” மீண்டும் மீண்டும் இடிபோல அவன் தனது சுண்ணியை அம்மாவின் சூத்துக்குள்ளே அதிரடிவேகத்தில் இறக்கி ஏற்றி விளையாடினான். காவேரியின் குண்டித்துளை அவனது சுண்ணியை இறுக்கிப் பிடித்துக்கொண்டது. “இன்னிக்கு நீ செம டைட்டா இருக்கேம்மா,” என்று முனகினான் சுரேஷ். “ஓ! சுர்..சுரேஷ்!!” தரையின் மீது தத்தளித்தபடி காவேரி அலறினாள். மகனின் சுண்ணியால் தனக்கு மரணமே நிகழ்ந்துவிடுமோ என்ற அச்சம் ஏற்பட்டது அவளுக்கு. “முடியலே…முடியலேடா…!” ஆனால், அவளது வலியும் அவஸ்தையும் அதிகநேரம் நீடிக்கவில்லை. சில நொடிகளில் அவளது உடலில் இன்பத்தின் அறிகுறிகள் அதிர்வுகளாகத் தோன்றத் தொடங்கின. சூத்தில் அவள் ஓள்வாங்குவது அது முதல்முறையல்ல என்பதாலோ என்னவோ, மகனின் சுண்ணிக்கு தனது சின்ன்ஞ்சிறிய துளை இணங்கியவாறே விரிந்து கொடுத்துக்கொண்டிருப்பதை அவளால் உணர முடிந்தது. தீவிரமான வலியிருந்த இடமெல்லாம் தித்திக்கும் சுகம் ஏற்படத்தொடங்கியது. செய்வதறியாத காவேரி, தன்னிச்சையாக மகனுக்குத் தனது குண்டியைத் தூக்கித் தூக்கிக் கொடுத்துக்கொண்டிருந்தாள். “நல்ல அம்மா…,” என்று குரூரமாகச் சிரித்தான் சுரேஷ்.
அவனுக்கு வியர்க்கத் தொடங்கியிருந்தது. “சொல்லும்மா…என்ன வேணுமுன்னு சொல்லு…!” “குத்துடா…குத்து…! குத்து!!” காவேரியின் உரத்த கெஞ்சல் அவளது கூச்சம், தயக்கம் எல்லாவற்றையும் காற்றில் பறக்க விட்டு வெளியேறியது. அவளது முலைக்காம்புகள் விடைத்திருந்தன. அவளது முகம் வெட்கத்தில் சிவந்திருந்தது. அதே நேரத்தில் அவளது இடுப்பு முன்னை விட வேகமாக அசைந்து அசைந்து மகனுக்குத் தனது குண்டியைத் தூக்கித் தூக்கிக் கொடுத்துக்கொண்டிருந்தது. “நல்லாக் குத்து அவளை!” லலிதா உறுமினாள். புழையில் விரல்கள் புகுந்து விளையாடிக்கொண்டிருக்க, சுரேஷ் காவேரியின் விளையாட்டுக்களைப் பார்த்துக்கொண்டே அவள் தனது எழுச்சியின் உச்சத்தை அடைந்து கொண்டிருந்தாள். சுரேஷுக்கு மேலும் உற்சாகப்படுத்த வேண்டிய அவசியம் ஏற்பட்டிருக்கவில்லை. தன்னால் எவ்வளவு வேகமாக, எவ்வளவு ஆழமாக, எவ்வளவு அழுத்தமாக முடியுமோ, அவ்வளவும் செய்தபடி அம்மாவின் சூத்தைச் சின்னாபின்னமாக்கிக்கொண்டிருந்தான். காவேரியின் முட்டிகள் இறுகியிருக்க, அவளது உள்ளங்கைகளில் வியர்வை ஆறாகப் பெருகியது. அவளது மனதில் அப்போது காமவேட்கை தவிர பிறிதொரு உணர்ச்சியே இல்லாமல் இருந்தது. “குத்துடா! குத்து! நல்லாக் குத்துடா!” அவள் கதறிக்கொண்டிருந்தாள். அவளது குண்டி சுரேஷின் தொடைகளோடு மோதிய ஓசை அறையின் சுவர்களில் மோதி மோதி எதிரொலித்துக்கொண்டிருந்தது. ஒரு கையால் அடிவயிற்றுக்கும் கீழே சென்று, தனது புழையைத் தொட்டு வருடி, தனது மொட்டைத் துழாவத் தொடங்கினாள் காவேரி. இப்போது காவேரியும் சுரேஷும் ஒருமித்து சுகமளித்து சுகம்பெற்றுக்கொண்டிருந்தனர் என்பது அவர்களது முகத்தில் தென்பட்ட மகிழ்ச்சியிலிருந்தே லலிதாவுக்குப் புரிந்தது. அவளது புழையிலிருந்து நீரூற்று புறப்படத் தயாரானது. எரிமலை போல அவளது புழை வெடித்துச் சிதறி விடப்போகிறது என்று அவள் எண்ணிக்கொண்டிருந்த போது…. எங்கிருந்தோ மனோ வந்து சேர்ந்திருந்தான். “வாவ்!” என்று வியப்பில் கூவினான் மனோ. அவன் கையிலிருந்த புத்தகங்கள் அறையின் வெவ்வேறு மூலைகளில் வீசப்பட்டு விழுந்தன. இன்னொருவன் அந்த அறைக்குள் வந்திருப்பதைக் கூட கவனிக்கவோ, பொருட்படுத்தவோ மனமின்றி காவேரியும் சுரேஷும் தங்களது காமவிளையாட்டில் மிகவும் மும்முரமாகியிருந்தனர். அவர்களையே மனோ சிறிது நேரம் வெறித்தான். பிறகு, திரும்பி புழைக்குள்ளே விரல் போட்டிருந்த தன் தாயைக் கவனித்தான். லலிதாவின் கண்கள் மகனின் எழுச்சி விரைவாக வீங்கிக்கொண்டிருப்பதைக் கவனித்தன. “அவங்க விளையாடட்டும் மனோ!” லலிதா முனகினாள். “என் கிட்டே வாடா என் செல்லம்! வந்து அம்மாவை நல்லா நாக்குப்போட்டு நக்குடா என் தங்கம்!” கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் மனோ அம்மணமாகினான். அவனது கண்கள் காவேரியும் சுரேஷும் ஆடிக்கொண்டிருந்த ஆட்டத்தையும், அம்மாவின் ஒழுகத்தொடங்கியிருந்த புழையையும் மாறி மாறிப் பார்த்தன. பிறகு, அவன் அம்மாவின் விரிந்து கிடந்த கால்களுக்கு நடுவே பாய்ந்தான். “வாடா என் சிங்கக்குட்டி! என் வெல்லக்கட்டி! நக்குடா!!” லலிதா மகனின் தலையைக் கையால் பிடித்துத் தனது கூதியின் மீது வைத்து அழுத்தினாள். மனோவின் உதடுகள் அம்மாவின் புழையைக் கவ்விக்கொண்டன. ஒழுகிக்கொண்டிருந்த அம்மாவின் காமத்திரவத்தை முழுமையாகப் பருகுவதில் அவன் கவனம் செலுத்தினான். அவளை இன்னும் இன்பத்தின் எல்லைக்கே அழைத்துச் செல்ல விரும்புபவன் போல, அவளது மொட்டின் மீது நாக்கால் வருடத் தொடங்கினான். “அப்படித்தாண்டா என் செல்லமே!” லலிதா தனது புழையுதடுகளைப் பிரித்துக் கொள்ள, மனோவின் உதடுகள் அவளது மொட்டைக் கவ்விக்கொண்டன. “உறிஞ்சுடா என் ராஜா!” மனோ லலிதாவின் மொட்டை அழுத்தி அழுத்தி உறிஞ்சினான். அதே சமயம் அவனது இரண்டு விரல்கள் அம்மாவின் புழைக்குள்ளே ஊடுருவிக் குத்திக் குடைந்து விடத் தொடங்கின. “எனக்கு வந்திரிச்சி!” அங்கே சுரேஷ் அனற்றினன். அவனது முகத்தில் முழுநிறைவும் அயர்வும் கலந்து காணப்பட்டன. காவேரியின் முகத்தை அவளது கூந்தல் மூடியிருந்தது. அவளது குண்டித்துளைக்குள்ளே சுரேஷின் விந்து வெள்ளமாகப் பாய்ந்து நிரப்பி, வெளியே வழியத் தொடங்கியது. காவேரி மீண்டும் மீண்டும் தனது குண்டித்துளைக்குள்ளே மகனின் சுண்ணியை இறுக்க முயன்று முயன்று கொண்டிருக்கும்போதே, அவளது விரல்களின் விளையாட்டின் விளைவாக, அவளது புழையிலிருந்து இன்பப்பெருக்கு மடைதிறந்து வெளியேறத்தொடங்கியது. சுரேஷ் தனது சுண்ணியை அவளது சூத்திலிருந்து வெளியேற்றியதும், இருவரும் களைத்துப்போய் தரையில் சாய்ந்தனர். சிறிது நேரம் கழித்து இருவரும் மெதுவாகத் தலைதூக்கி, லலிதாவின் புழையை மனோ நக்கிக்கொண்டிருப்பதை ஆர்வத்தோடு கவனித்தனர். லலிதாவின் நகங்கள் மனோவின் கழுத்தில் அழுந்தியிருந்தன. அவளது புழையிலிருந்து வெளியேறத்தொடங்கிய காமரசத்தை மனோ புசித்துக்கொண்டிருந்தான். லலிதாவின் அடுத்தடுத்த அதிர்வுகள் முடியும் வரையிலும் மனோ அவளது இன்பப்பெருக்கின் ஒரு துளியையும் வீணாக்காமல் உண்டுகளித்தான். சிறிது நேரம் இழுத்து மூச்சு விட்ட இருவரும் ஆசுவாசப்படுத்திக்கொண்டதும் ஒருவரை நோக்கி மற்றவர் புன்னகைத்தனர். அடுத்த சில நிமிடங்களில்…. கட்டிலின் நடுவே லலிதாவும் காவேரியும் இறுகத்தழுவியபடி முத்தமிட்டுக்கொண்டிருந்தனர். சுரேஷும் மனோவும் ஒருவருக்கு ஒருவர் கைகுலுக்கியபடி கண் சிமிட்டினர். காவேரியை ஒட்டியபடி மனோவும், லலிதாவை ஒட்டியபடி சுரேஷும் படுத்துக்கொண்டனர். “இன்னிலேருந்து எங்களுக்கு ரெண்டு பிள்ளைங்க!” என்று சிரித்தாள் காவேரி. “இன்னிலேருந்து எங்களுக்கும் ரெண்டு அம்மாங்க!” என்று சிரித்தான் மனோ.
செல்லமே-3
விடிகிற வரையில் பாதி அழுதும் பாதி புரண்டும் கழித்தாள் காவேரி. முடிந்தது! இனிமேல் தாய்-மகன் என்ற புனிதமான உறவு கூட தனக்கில்லை என்பதையெண்ணி மருகினாள். தனது காம இச்சையைத் தூண்டிவிட்ட சினேகிதி லலிதாவை மனதுக்குள் சபித்தாள். இனி சுரேஷ் முகத்தில் எப்படி விழிப்பது என்று குழம்பினாள். அவனுக்குத் தனது உடலை அவசரப்பட்டு அளித்து விட்டதனால், இனி அவன் தினசரி அவளை அனுபவிக்க ஆசைப்படுவானோ என்று அஞ்சினாள். மகனை வசியப்படுத்தப்போய், தானே மகனை மிருகமாக்கி, தன்னையே தினசரித் தீனியாக அவனுக்குப் பட்டயம் எழுதிக்கொடுத்து விட்டோமே என்று தன்னைத்தானே கடிந்து கொண்டாள். ஆனால், இத்தனை உணர்ச்சிகள் பீறிட்டபோதும், சுரேஷின் செமத்தியான ஓள் கொடுத்த களைப்பிலே அவள் எப்போது உறங்கினாள் என்பது காவேரிக்கே தெரிந்திருக்கவில்லை. மறுநாள் காலை அவள் கண்விழித்தபோது, அவளே வியந்து போகுமளவுக்கு அவளது கூதியில் மீண்டும் குறுகுறுப்பு ஏற்பட்டிருந்தது. முனகியபடி அவள் புரண்டபோது அவளது உடலில் ஒவ்வொரு அவயமும் வலித்துக்கொண்டிருந்தது. அவளது கூதியின் மீது படர்ந்திருந்த மயிரில் முந்தைய இரவின் ஓள் காரணமாக பிசுபிசுப்பு இன்னும் மிச்சமிருந்தது. அவளது முலைகளில் நகக்குறிகளும் பற்தடங்களும் லேசாகத் தென்பட்டன. மீண்டும் குற்ற உணர்ச்சி அவளை ஆட்கொண்டது என்றபோதிலும் அவள் அதை அலட்சியப்படுத்தினாள். மனம் நிரம்ப கிளர்ச்சியுடன் நிர்வாணமாக நடந்து மகன் சுரேஷின் அறையை அடைந்தாள். போர்த்திக்கொண்டு உறங்குகிறவனை ஒரு கணம் தூரத்திலிருந்து உறுத்து நோக்கினாள். அவனது அப்பாவித்தனத்தை முந்தைய இரவில் தானே களவாடி விட்டதை எண்ணினாள். அதே சமயம், அவளையுமறியாமல் அவளது கூதியின் குறுகுறுப்பு அதிகரித்திருந்தது. அவளது முலைக்காம்புகள் காரணமின்றி விடைத்து நின்றன. ஒரு கணம், சுரேஷின் ராட்சசச் சுண்ணி தனது புழையைச் சின்னாபின்னமாக்கிய காட்சி அவளது கண்கள் முன்பு தோன்றியது. “சீ! நான் ரொம்ப மோசம்,” என்று கிசுகிசுப்பாகத் தனக்குத் தானே சொல்லிக்கொண்டு, சுரேஷின் கட்டிலில் விளிம்பில் அமர்ந்து கொண்டாள். “இவ்வளவு மோசமான அம்மாவா நான்?” சுரேஷ் மல்லாந்து படுத்துக்கொண்டு உறங்கிக்கொண்டிருந்தான். நடுங்கும் விரல்களால் அவனது போர்வையை விலக்கி, அவனது காலடிவரைக்கும் இழுத்து விட்டாள் காவேரி. அரைமயக்கத்திலிருந்த மகனின் பூலைப் பார்த்ததும், காவேரிக்கு முழுமயக்கமே ஏற்பட்டு விடும் போலிருக்கிறது. இது தான் நேற்று இரவு, அம்மாவைப் படாத பாடு படுத்தியது; இப்போது ரொம்ப அப்பாவி போல சாதுவாகப் படுத்திருக்கிறது. காவேரியின் புழையில் ஒழுகத் தொடங்கி விட்டது. அவளது கை கட்டுப்பாட்டை இழந்தவாறு ஊர்ந்து மகனின் சுண்ணியை லேசாகத் தொட்டுப் பார்த்தது. சுரேஷின் சுண்ணி வெதவெதப்பாகவும் இறுக்கமாகவும் இருக்கவே, அவளது புழையிலும் வெப்பம் ஏற்பட்டது. உறக்கத்திலும் சுரேஷின் சுண்ணி காவேரியின் விரல்பட்டவுடன் எழும்பத்தொடங்கியது. பெருமூச்செரிந்தபடி காவேரி மகனின் சுண்ணியைத் தடவத் தொடங்கினாள். கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் மகனின் சுண்ணி இரும்புத்தடி போல் இறுகியதைக் கண்டு மலைத்தாள். ஒரு கணம், மகனின் சுண்ணியை அவள் விடுவித்ததும், அது துடிதுடித்து செங்குத்தாக நெடிதுயர்ந்து நின்றது. “ஐயோ பாவமே! இவனுக்கு ஏதாவது பண்ணணுமே,” என்று முணுமுணுத்தாள் காவேரி. “வாயிலே வச்சுக்கிட்டாப்போச்சு!” விரல்களால் வளைக்க முடியாத அளவுக்கு விரைத்து விட்டிருந்த மகனின் சுண்ணியை, காவேரி முட்டியால் பற்றி இறுக்கினாள். பிறகு, கைக்குள் அகப்பட்ட மகனின் சுண்ணியை வேகவேகமாகக் குலுக்கத் தொடங்கினாள். “ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்!” சுரேஷ் முனகினான். அவனது இமைகள் படபடத்துத் திறந்து கொண்டன. முலைகள் குலுங்கக் குலுங்க, அம்மா தன் சுண்ணியைக் குலுக்கிக்கொண்டிருப்பதைப் பார்த்தவனுக்கு ஒரு கணம் எதுவுமே புரியவில்லை. பிறகு, அவனது உதட்டில் உறக்கக்கலக்கத்தோடு ஒரு உற்சாகப்புன்னகை தவழ்ந்தது. “குட் மார்னிங் அம்மா…” “குட் மார்னிங்க்டா என் செல்லம்.” காவேரியின் கை வேகம்பிடித்தது. சுரேஷின் சுண்ணியிலிருந்து ஆரம்ப எழுச்சியின் அறிகுறியாக ஒரு வெள்ளை முத்து வெளிப்பட்டது. “டிபன் சாப்பிடறதுக்கு முன்னாடி அம்மாவுக்கு இது வேணும்போலிருந்ததுடா என் ராஜா.” புன்னகையை சற்றே அகலப்படுத்தியபடியே சுரேஷ் தனது கைகளை மடக்கியபடி தலைக்குப் பின்னால் வைத்துக்கொண்டு அம்மாவின் முலைகள் குலுங்குகிற அழகையே வெறிக்கத்தொடங்கினான். அடுத்து அவள் என்ன செய்யப்போகிறாள் என்று அவன் எண்ணியதை உறுதிப்படுத்துபவள் போல… காவேரி தலையைத் தாழ்த்தினாள்; வாயை அகலமாகத் திறந்தாள்: சுரேஷின் சுண்ணியின் பளபளத்துக்கொண்டிருந்த நுனியை நக்கினாள்; பிறகு தனது இதழ்களால் மகனின் சுண்ணியை வாய்க்குள்ளே இழுத்துக்கொண்டாள். உரக்க முனகியபடி தனது இதழ்களால் மகனின் சுண்ணியைக் கிடுக்கிப்பிடியில் வைத்தவாறே, தலையை மேலும் கீழும் ஆட்டியவாறு அவனை ஊம்பத்தொடங்கினாள். “ஆஹ்ஹ்!” சுரேஷின் அழகிய முகத்தில், அம்மா அம்மணமாக ஊம்பியாதால் ஏற்பட்ட இன்பத்தின் சுருக்கங்கள் ஏற்பட்டன. “இதை எதிர்பார்த்திட்டிருந்தேம்மா.” அவனுக்குப் பதிலளிப்பதில் கவனத்தைச் சிதறடிக்க விரும்பாத காவேரி, மும்முரமாக ஊம்பிவிட்டாள். அறை முழுவதும் அவளது ஊம்பலின் ஒலி எதிரொலித்தது. சுரேஷின் சுண்ணி அவனது ஒழுகிய விந்தாலும், அம்மாவின் உமிழ்நீராலும் ஈரத்தில் கொழகொழவென்று பளபளத்துக்கொண்டிருந்தது. தனது சுண்ணி வீங்க வீங்க, அதிலிருந்து ஒழுகிய துளிகளை அம்மா ஆவலோடு விழுங்கிக்கொண்டிருப்பதைப் பார்த்து சுரேஷ் இன்பப்பெருமூச்சு விட்டுக்கொண்டிருந்தான். “உம்ம்ம்ம்ம்!” சுரேஷ் முனகியபடி அம்மாவின் கூந்தலில் தனது விரல்களை ஊடுருவினான். இடுப்பை மேலும் கீழுமாக ஆட்டி ஆட்டி அவளது வாயைத் தன் பூலால் ஓக்கத்தொடங்கினான். “ஆகப்போவுதும்மா…!” காவேரியின் கை அவனது சுண்ணியின் அடித்தளத்தை இறுக்கிப்பற்றியபடி, அதிவேகமாகக் குலுக்கிக்கொண்டிருக்க, அவளது வாய் முன்னைவிட அழுத்தமாக மகனை ஊம்பினாள். அவனது சுண்ணியில் ஏற்பட்ட திடீர் துடிப்பிலிருந்து அவன் பீறிடுவதற்குத் தயாராயிருப்பதை உணர்ந்தவள், சட்டென்று நிறுத்தினாள். “இப்போதைக்கு அவ்வளவு தான்!” உதடுகளை நக்கி சுத்தப்படுத்திக்கொண்டாள் காவேரி. “அம்மாவுக்கும் வேணும்! வாடா, உள்ளே தள்ளு!” முழங்கைகளை மடக்கியபடி, மகனுக்குத் தனது குண்டியைத் தூக்கிக் காண்பித்தபடி, காவேரி நாயைப் போல படுத்துக்கொண்டாள். அவளது முலைகள் மெத்தையோடு அழுந்தி நசுங்கின. “இன்னிக்கு இப்படிப் பண்ணு.” தோள்களைத் தாழ்த்தி, குண்டியை மேலும் தூக்கியபடி, தொடைகளை விரித்து, கூதிமேல் படர்ந்திருந்த மயிரை விலக்கி, மகன் தன்னைப் பின்னாலிருந்து ஓக்க வசதி செய்து கொடுத்தாள் காவேரி. “இந்த மாதிரிப் பண்ணினா சீக்கிரமா ஆழமா உள்ளே போயிடும்.” சுரேஷ் அவளது குண்டிக்குப்பின்னால் மண்டியிட்டு நின்றபடி தயாராகினான். ஒரு கையால் தனது சுண்ணியைப் பிடித்து, வழுவழுப்பாகியிருந்த காவேரியின் புழைக்குள்ளே வைத்துத் தள்ளினான். “குத்த ஆரம்பி..உம், குத்து!” அவளது இடுப்பைப் பிடித்துக்கொண்ட சுரேஷ், முன்னால் சற்றே சாய்ந்தவாறு அவளின் இறுக்கமான புழைக்குள்ளே தனது பூலைச் செலுத்தத் தொடங்கினான். “ஆஹ்ஹ்!” காவேரி தோள்களை மெத்தையோடு அழுத்தியபடி, தனது புழைக்குள்ளே வழுகியபடி இறங்கிய பூல் அளித்த சுகத்தில் லயித்தாள். முதல் குத்தில் கிடைத்த பேரானந்தத்தைத் தொடர்ந்து அடுத்தடுத்து அதிரடிக் குத்துக்களாக அனுப்பிக்கொண்டிருந்தான் சுரேஷ். காவேரியின் கூதிமேடு மகனின் சுண்ணியின் அடித்தளத்தோடு அழுந்தியது. அத்தோடு விட்டு விடாமல், அவளும் தனது குண்டியைத் தூக்கித் தூக்கி மகனின் பூலின் மீது மோதிக்கொண்டிருந்தாள். “குத்து! குத்து! குத்து!!” காவேரியின் புழைக்குள்ளிருந்த ஈரமான அழுத்தத்தை அனுபவித்து ரசித்த சுரேஷ், ஓப்பதற்கு இதுவே சிறந்த முறைபோலும் என்று எண்ணிக்கொண்டான். ஒவ்வொரு குத்தும் குபீர் குபீரென்று அம்மாவின் புழைக்குள்ளே ஆழமாக இறங்குவதைக் கண்டு அவன் வியந்தான். காவேரி பெட்ஷீட்டைக் கைகளால் இறுக்கிப்பிடித்தபடி, குண்டியைத் தூக்கித் தூக்கியடித்துக்கொண்டிருந்தாள். அவள் தொடர்ந்து “குத்து,குத்து,” என்று கூவிக்கொண்டிருந்தது, சுரேஷின் வேட்கையையும் வேகத்தையும் அதிகரித்துக்கொண்டிருந்தது. அவளது இடுப்பை இறுக்கமாகப் பிடித்தபடி, அவன் தன்னால் எவ்வளவு வேகமாக, எவ்வளவு ஆழமாக, எவ்வளவு அழுத்தமாக ஓக்க முடியுமோ, அவ்வளவும் முயன்றுகொண்டிருந்தான். “ஆஹ்ஹ்!” காவேரி இப்போது தனது குண்டியின் வேகத்தைச் சற்றே குறைத்தவாறு, மகனின் குத்துக்களைச் சந்தித்துக்கொண்டிருந்தாள்.

“அம்மாவைப் பண்ணிட்டிருக்கேடா! பண்ணு! குத்து! குத்து!!” சுரேஷோ கவனம் சிதறாமல் இடுப்பை ஆட்டி ஆட்டி, பூலை வேகவேகமாக இயக்கி அம்மாவை ஒப்பதில் மும்முரமாக இருந்தான். அப்போது அவனது கண்கள் தற்செயலாக சுருங்கி விரியத் தொடங்கியிருந்த காவேரியின் குண்டித்துளையின் மீது விழுந்தன. திடீரென்று அவன் அம்மாவின் சூத்தை அதிக ஈர்ப்புடன் கவனிக்கத்தொடங்கினான். தனது சுண்ணி அம்மாவின் புழைக்குள்ளே தங்குதடையின்றி போய்வந்து கொண்டிருப்பதையும், அதே சமயத்தில் அவளது சூத்து விரிந்து சுருங்கிக்கொண்டிருக்கிற விந்தையையும் அவன் மாற்றி மாற்றிப் பார்க்கத் தொடங்கினான். ஒரு கையால் அம்மாவின் குண்டிக்கோளங்களுக்கு இடைப்பட்ட மெல்லிய பள்ளத்தாக்கை வருடிப்பார்த்தான். பிறகு, ஒரு விரலை மெதுவாக அம்மாவின் சூத்துக்குள்ளே நுழைக்க முயன்றான். “ஊ..ஹ்ஹ்!” காவேரி முன்னைவிடவும் மும்முரமாகத் தனது குண்டியைத் தூக்கியடிக்கத் தொடங்கினாள். “ஹும்ம்ம்ம்..சுகமாயிருக்குடா….” சுரேஷ் தனது விரலை அம்மாவின் குண்டித்துளைக்குள்ளே திணிக்கவும், அவனது விரல் அதற்குள் சிக்கிக்கொண்டு விட்டது போல இறுக்கமாக உள்ளே இழுத்துக்கொள்ளப்பட்டது. “அதுலே குத்தணுமா உனக்கு?” மகனிடமிருந்து சூத்தில் ஓள் வாங்க வேண்டும் என்ற வினோதமான ஆசை திடீரென்று காவேரிக்கு ஏற்பட்டது. “ம்!” என்று முனகினான் சுரேஷ். “பாத் ரூமிலே விளக்கெண்ணை வச்சிருக்கேன்! போய் எடுத்திட்டு வா!” சுரேஷ் விருட்டென்று அவளது புழையிலிருந்து சுண்ணியை வெளியேற்றியதும் காவேரி,”ஆஹ்” என்று முனகியபடி மெத்தையில் தளர்ந்தாள். அதே வேகத்தில் பாத்ரூமுக்குள்ளே சென்று விளக்கெண்ணை பாட்டிலை எடுத்துக்கொண்டு மின்னல்வேகத்தில் திரும்பினான் சுரேஷ். “அம்மாவோட சூத்துலே எப்படிப் பண்ணறதுன்னு சொல்லித்தர்றேன்.” சுரேஷ் அவளது அடுத்த செயல்முறைவிளக்கத்துக்காகக் காத்து நின்றான். “முதல்லே அம்மாவோட சூத்துலே வெளக்கெண்ணையை விடு! உள்ளே விட்டு நல்லா விரலாலே எல்லா பக்கமும் தேய்ச்சு விடு!” சுரேஷ் காவேரியின் சூத்தில் விளக்கெண்ணையை ஊற்றி, அதை விரலால் தடவி, அவளது குண்டித்துளையின் உட்பக்கங்களைக் கொழகொழவென்று வழுவழுப்பாக்கினான். “உன் சாமானத்துலே தடவிக்கோ!” சுரேஷ் அப்படியே செய்தான். “இப்போ உள்ளே வைச்சுத் தள்ளு பார்க்கலாம்.” ஒரு கையால் தனது சுண்ணித்தண்டைப் பற்றிய சுரேஷ், அதன் நுனியை அம்மாவின் சூத்தில் வைத்து லேசாக அழுத்தவும், அது பொளக்கென்று உள்ளே போனது. “ஆஹா! அப்படித்தான்! அப்படியேதான்!” சுரேஷ் வாயடைத்து நின்றிருந்தான். “குத்த ஆரம்பிடா! நல்லாப்போகும்! குத்து!! குத்து!!!” சுண்ணியின் தலை அம்மாவின் சூத்துக்குள்ளே நுழைந்திருக்க, சுரேஷ் அவளது இடுப்பைப் பிடித்தபடி தனது இடுப்பை முன்னும் பின்னும் அசைக்கத் தொடங்கினான். இவ்வளவு எண்ணை போட்டபிறகும் ஆரம்பத்தில் இறுக்கமாகவே இறங்கத்தொடங்கிய அவனது சுண்ணி, ஒரு சில குத்துக்களுக்குப் பிறகு இலகுவாக அம்மாவின் சூத்தைச் சூறையாடத்தொடங்கியது. அவனது கைகள் கீழிறங்கி அம்மாவின் முலைகளைப் பிடித்துக்கொண்டு பிசைந்தபடியே, அவன் சுண்ணியை அம்மாவின் சூத்துக்குள்ளே சுறுசுறுப்பாக இறக்கினான். “ம்-ம்-ம்ம்-ம்ம்ம்ம்! பண்..ணு!” தனது குண்டித்துளை மகனின் பூலை அனுமதித்துப் பிளந்து கொடுத்த எக்களிப்பில் காவேரி முக்கி முனகினாள். அம்மாவைப் புழையில் ஓத்துக்கொண்டிருந்தபோது, அவளது கணவாய் எளிதில் வழுவழுப்பாய் ஒழுகியதை அனுபவரீதியாக அறிந்திருந்த சுரேஷுக்கு, சூத்தில் ஓப்பது சற்று வித்தியாசமானது என்பதைப் புரிந்து கொள்ள அதிக நேரம் பிடிக்கவில்லை. இறுக்கமான துளையின் முதல்பகுதியைக் கடந்து அவனது சுண்ணி ஊடுருவியதும் அதன் உட்பகுதி தளர்ச்சியாக இருந்ததை அவன் புரிந்து கொண்டான். ஆயினும், புழையைக் காட்டிலும் அம்மாவின் சூத்திலிருந்த தசைகள் வலுவாக இருக்கவே, அவை தனது சுண்ணியை இரும்புப்பிடியாக இறுக்கி வைத்திருப்பதையும் அவன் உணரத்தவறவில்லை. ஒவ்வொரு முறை அவனது சுண்ணி உள்ளே போய் வந்தபோதும், அம்மாவோடு சேர்ந்து சுரேஷும் முனகினான். காவேரியோ வயிறு மெத்தையோடு மெத்தையாய் அழுந்தியிருக்க, முலைகள் நசுங்கியபடி மகனின் ஒட்டுமொத்த எடையையும் தாங்கிக்கொண்டபடி கட்டிலின் மீது மூச்சு வாங்கிக்கொண்டிருந்தாள். இருப்பினும், அவளது வேட்கை கொடுத்த அபார வலிமையைப் பயன்படுத்தி, தனது இரண்டு விரல்களைத் தனது புழைக்குள்ளே சொருகி விளையாட ஆரம்பித்தாள். மகனின் சுண்ணி தனது சூத்தைச் சின்னாபின்னமாக்கிக்கொண்டிருந்த அதே வேளையில் அவளது விரல்கள், அவளது புழையைக் குடைந்து கொண்டிருந்தன. சுரேஷ் இப்போது விஷயம் புரிந்தவனாக,அதிகத் துணிச்சல் பெற்று, தனது சுண்ணியின் தலைப்பகுதி வரையிலும் அம்மாவின் சூத்தில் தங்கவைத்து, மீதுமுள்ள நீளத்தை வெளியேற்றி, பிறகு அதிரடியாகக் குத்தி அவளுக்குள்ளே மீண்டும் புகுந்து அனாயசமாக ஓத்துக்கொண்டிருந்தான். காவேரிக்கு, தனது குண்டித்துளை மற்றும் புழைக்கு இடைப்பட்ட மெல்லிய தசையில் மகனின் பூல் ஏற்படுத்திக்கொண்டிருந்த அதிரடியான அதிர்வுகளை உணரமுடிந்தது. சுரேஷின் வேகம் இப்போது அதிகரித்து விட்டிருந்தது. அம்மாவின் சூத்தின் தசைகள் அயராமல் அவனது சுண்ணியைக் கவ்விப் பிடித்துக்கொண்டிருப்பதை அவன் உணர்ந்து கொண்டான். புழையில் ஓப்பதை விட இது வித்தியாசமாக இருந்தபோதிலும் இரண்டிலும் ஒரே அளவு இன்பம் ஏற்படுவதை அவனால் புரிந்து கொள்ள முடிந்திருந்தது. அதே அளவு இன்பம் அம்மாவுக்கு ஏற்பட்டிருப்பதை அவளது அனற்றல்களிலிருந்தும், அவளது வெறித்தனமான உடல்நெளிவுகளிலிருந்தும் அவனால் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது. அவள் தனது புழையில் விரல்போட்டு விளையாடிக்கொண்டிருப்பதையும் அவன் கவனித்திருந்தான். “வந்திருச்சிடா…வந்திரிச்சு…” சுரேஷின் கொட்டைகள் காவேரியின் குண்டிக்கோளங்களின் மீது மளார் மளாரென்று மோதிக்கொண்டிருக்கையில், அவள் உரக்கக் குரலெடுத்து அலறினாள். கட்டில் நொறுங்கிவிடும் போலிருந்தது. சுரேஷின் கொட்டைகளும் வீங்கி பீறிட்டு வெளியேறத்துடித்துக்கொண்டிருப்பதை அவன் அறிந்து கொண்டான். “எனக்கும்…எனக்கும்…” வியர்த்து விறுவிறுத்திருந்த அம்மாவின் முதுகின் மீது தளர்ந்து விழுந்த சுரேஷ், தனது சுண்ணியிலிருந்து சுர்ரென்று வெளிப்பட்ட விந்துவின் வெள்ளத்தை அம்மாவின் சூத்தில் பாய்ச்சினான். காவேரியின் உடல் சிலிர்த்தது. அவள் கதறினாள். மகனின் வெள்ளத்தால் தனது குண்டித்துளை நிரம்பிய மகிழ்ச்சி அவளை இன்பத்தின் உச்சத்துக்கே அழைத்துச் செல்லவும், காவேரியின் புழையிலிருந்து கண்மாய் திறந்தது போல காமரசம் பொங்கி வழியத்தொடங்கியது. இருவரும் தளர்ந்து அயர்ந்து கட்டிலில் மூச்சு வாங்கிக்கொண்டிருந்தபோது, காவேரி இனம்புரியாத உணர்ச்சிகளால் ஆட்கொள்ளப்பட்டு, தலையணையில் முகம் புதைத்து மீண்டும் அழத்தொடங்கியிருந்தாள். அவள் செய்யக்கூடாததைச் செய்திருப்பதும், அது பாவம் என்றாலும் அவளுக்குப் பிடித்திருப்பதும், அதிலிருந்து மீள்வதற்கு எந்த ஒரு வழியும் தென்படவில்லை என்பதையும் உணர்ந்தவளாய், காமவேட்கை முடிந்து போன நிலையில் ஒரு தாயாக தன் செயல்குறித்து வெட்கம் அடைந்தவளாய் அவள் தன்னையே நொந்து கொண்டிருந்தாள்.

பதற்றத்தோடு வீட்டின் குறுக்கும் நெடுக்கும் நடந்துகொண்டிருந்த காவேரி, அவ்வப்போது குறுகுறுத்துக்கொண்டிருந்த தனது கூதியை வருடிக்கொண்டிருந்தாள். சுரேஷ் கல்லூரிக்குச் சென்றிருந்தான். சூறாவளி போல தனக்கு மகன் மீது ஏற்பட்டிருந்த தகாத காமத்தை முற்றிலும் துடைப்பது எப்படி என்று சிந்தித்துக்கொண்டிருந்தாள் காவேரி. அவனது கவனம் சிதைந்தால், அவனது எதிர்காலத்தைத் தானே நாசமாக்கி விட்டது போலாகிவிடும் என்பதால் அவளது குற்ற உணர்ச்சி அதிகரித்தது. இனியும் அவனைத் தனது இச்சைக்கு அடிபணிய வைக்கக் கூடாது என்று எண்ணியவளுக்கு, தனது அரிப்பை வேறு எப்படித் தணித்துக்கொள்வது என்ற கேள்வியும் எழாமல் இல்லை. உடனே அவளுக்கு லலிதாவின் வீட்டில் கழித்த அந்த மதியநேரம் நினைவுக்கு வந்தது. ஒரு யுகமே ஆகிவிட்டதுபோல எண்ண வைத்த சம்பவம் நேற்றுத்தான் நடந்தது என்பது அவளுக்கு ஆச்சரியத்தை அளித்தது. அது அவளுக்குப் பிடித்திருந்தது. சிறிது நேரம் யோசனையில் ஆழ்ந்தபிறகு, லலிதாவோடு பேச முடிவு செய்தாள். கைபேசியை எடுத்தாள். காவேரியின் அழைப்பு வந்த நேரம் லலிதா அம்மணமாக உறங்கிக்கொண்டிருந்தாள். காவேரியைப் போல, அவளுக்கு மகனிடம் ஓள்வாங்கியது குறித்து அப்போது எவ்விதக் குற்ற உணர்ச்சியும் ஏற்பட்டிருக்கவில்லை. மனோ எப்போது கல்லூரியிலிருந்து வருவான், அவனிடம் ஓள் வாங்கலாம் என்று அவள் துடித்துக்கொண்டிருந்தாள். “ஹலோ காவேரி!” “ஹலோ லலிதா!” காவேரியின் குரலில் பதற்றம் இருந்தது. “என் வீட்டுக்கு வர முடியுமா? ப்ளீஸ்…?” “தாராளமா வர்றேன்.” “காத்திட்டிருக்கேன்!” லலிதாவுக்கு சற்றே எரிச்சல் ஏற்பட்டது. என்ன செய்வது, உயிர் சினேகிதி ஆயிற்றே? எதிர்வீடாகவே இருந்தாலும் கொஞ்சம் கண்ணியமாகப் போவோம் என்ற எண்ணத்தில் உடைமாற்றிக்கொண்டாள். காவேரி எது குறித்துப் பேச தன்னை அழைத்திருப்பாள் என்று யோசித்தாள். நேற்று அவளை உசுப்பி விட்டது குறித்துப்பேச விரும்புகிறாளா? அல்லது மீண்டும்..? இந்தக் கேள்விகளுக்கான விடை அவள் காவேரி வீட்டின் கதவைத் தட்டியதும் கிடைத்தது. கதவு திறந்தபோது, காவேரி உடம்பில் ஒட்டுத்துணி கூட இல்லாமல் நிர்வாணமாக வரவேற்றாள். “இது என்னடி கோலம்?” லலிதா சிரித்தாள். “அவ்வளவு அவசரமா?” புதிய ஆர்வத்துடன் லலிதா சினேகிதியின் உடலைக் கண்களால் அளவெடுத்தாள். சற்றுக் குள்ளம் தான் என்றாலும் காவேரியின் உடல்வாகு கண்ணைப்பறித்தது. காவேரியின் பருத்த முலைகளின் மீது குத்திட்டு நின்ற இளஞ்சிவப்புக் காம்புகளைக் கண்டதும், லலிதாவின் புழையில் ஒரு ஈரமின்னல் இறங்குவது போலிருந்தது. சினேகிதியை ஆதுரமாகத் தழுவ முயன்ற லலிதாவின் கைகளை காவேரி தள்ளி விட்டாள். “முதல்லே எல்லா டிரஸ்சையும் அவுத்திட்டு என்னைத் தொடு!” லலிதா சிரித்தாள். “சிரிக்காதே லலிதா! என்னோட அவஸ்தை உனக்குப் புரியலே! நேத்து நீ எனக்குக் கொடுத்ததை நான் இன்னிக்குத் திருப்பிக் கொடுக்கப்போறேன்.” காவேரியின் முகம் முழுக்க காமம் மண்டிக்கிடந்தது. ஒரு கணம் சுற்றும் முற்றும் தலைதிருப்பி முகர்ந்து பார்த்த லலிதாவுக்கு ஒன்று நிச்சயமாகப் புரிந்தது. அந்த வீட்டின் காற்றில் காவேரியின் காமரசத்தின் நெடி கலந்திருந்தது. “ஏண்டி காவேரி? காலையிலேருந்து என்னடி பண்ணிட்டிருந்தே? ஓவரா விரல் போட்டிருக்கே போலிருக்கே?” “கரெக்ட்! இப்போ நீ உட்காரு! நான் நாக்குப் போடறேன்!” அடுத்த சில நொடிகளில் லலிதாவும் காவேரியும் அவரவர் உடைகளைக் களைகிற ஓசை தவிர அந்த அறையில் பெருமளவு அமைதியே நிலவியது. பின்னர்… லலிதா தோள்களைக் குலுக்கியவாறே, கட்டிலில் படர்ந்தாள். காவேரி லலிதாவின் மீது, இருவரது முலைகளும் நசுங்க, இருவரது கூதிமேடுகளும் உராயப்படுத்தாள். “ஒவ்வொண்ணும் எவ்ளோ பெருசு!” என்று ஏக்கப்பெருமூச்சு விடுத்தாள் காவேரி. “காம்பு ஒவ்வொண்ணும் தடித்தடியா இருக்கு.” “கா..வேரி…!” காவேரியின் உதடுகள் தனது காம்பைக் கவ்வியதும் லலிதாவுக்கு முதலில் சிரிப்பே வந்தது. சினேகிதி தனது காம்பைப் பால்குடிக்கிற குழந்தை போல சப்பியது அவளுக்கு வினோதமாக இருந்தது. காவேரி வெறிவந்தவளைப் போல லலிதாவின் முலையைச் சப்பிச் சுவைத்துக்கொண்டிருந்தாள். இன்னொரு கையால் லலிதாவின் கூதிமேட்டை வருடிக்கொண்டிருந்தாள். ஆரம்பத்தில் சற்றே நெளிந்த லலிதா, தனது புழையிலிருந்து ஒழுக்கு ஏற்பட்டிருப்பதை உணர்ந்ததும் சிலிர்த்தாள். “இஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்!” இச்சையில் நாக்கை வெளியேற்றி, உதடுகளை நக்கிக்கொண்ட லலிதா, தனது இடுப்பைத் தூக்கியபடி, தனது கூதியை காவேரியின் கூதியோடு வைத்து உராய்ந்தாள். “நல்லாப் பண்ணறேடீ காவேரி!” லலிதாவின் பருத்த முலைகளை விடுவித்த காவேரி, கட்டிலின் கீழே மண்டியிட்டு அமர்ந்தாள். எதிர்பார்ப்புடன் லலிதா கால்களை விரித்துக்கொள்ள, காவேரியின் உலர்ந்துபோயிருந்த உதடுகள் சினேகிதியின் ஈரப்புழையின் மீது விழுந்து அழுந்தின. “ஹும்ம்ம்ம்ம்!” லலிதா தலைதூக்கி, காவேரி தனது புழையுதடுகளை அவளது இதழ்களால் வருடுவதைக் கண்டு புன்னகைத்தாள். சிறிது நேரத்தில் காவேரி லலிதாவின் புழையைப் புசிக்கவே தொடங்கி விட்டிருந்தாள்.

காவேரியின் தலையை இறுக்கிய லலிதா அதைத் தனது கூதிமேட்டில் வைத்து அழுத்தினாள். “காவேரி…கா..வேரி…” லலிதாவின் புழையின் மீது ஆவேசம் கொண்டவள் போல காவேரி அதனைத் தனது இதழ்களாலும் நாக்காலும் இம்சை செய்து கொண்டிருந்தாள். உப்பிக்கொண்டிருந்த லலிதாவின் புழையுதடுகளைப் பிரித்தவாறே, காவேரியின் நாக்கு உள்ளே புகுந்து கொண்டிருந்தது. அவளது கைகள் லலிதாவின் நிர்வாண உடலில் அவயங்களைத் தொட்டுத் தொட்டு அமுக்கி விளையாடி மகிழ்ந்தன. சினேகிதியின் மென்மையான கைகள் தனது முலைகளையும் குண்டியையும் பிடித்து வெறித்தனமாகப் பிசைந்து தந்த சுகத்தில் லலிதா மெய்மறந்து கொண்டிருந்தாள். தக்க தருணமாகப் பார்த்து, தனது இரண்டு விரல்களை லலிதாவின் புழைக்குள்ளே நுழைத்தாள் காவேரி. லலிதாவின் உடல் முன்னும் பின்னுமாக நெளிந்து வளைந்து கொடுக்க, காவேரி மெல்ல மெல்ல சினேகிதியைத் தனது மெல்லிய விரல்களால் ஓக்கத் தொடங்கினாள். “சண்டாளி! என்னாச்சுடீ உனக்கு இன்னிக்கு? ஹோவ்வ்வ்வ்!” என்று நெக்குருகினாள் லலிதா. காவேரி சினேகிதியின் பாராட்டால் உந்தப்பட்டவளாய், தனது உள்ளங்கை லலிதாவின் கூதிமேட்டோடு உரசுமளவுக்குத் தனது விரல்களின் மொத்த நீளத்தையும் உள்ளே இறக்கி ஏற்றி அனாயாசாமாக விளையாடிக்கொண்டிருந்தாள். காவேரியின் விரல்களை லலிதாவின் புழைத்தசைகள் இறுக்கமாகப் பிடித்து வைத்துக்கொண்டிருந்தன. இந்த விளையாட்டில் எவ்வளவு லலிதா மகிழ்ந்து கொண்டிருந்தாளோ, அதை விடவும் அதிகமாக காவேரி கிளர்ச்சியடைந்து கொண்டிருந்தாள். அதன் விளைவாக, அவளது விரல்கள் முன்னை விட வேகவேகமாக லலிதாவின் புழைக்குள்ளே புகுந்து விளையாடின. எழும்பி நின்ற லலிதாவின் மொட்டை மெதுவாக உதடுகளால் கவ்வி அதன் மீது தனது நாக்கின் நுனியால் வருடிக்கொடுத்தாள் காவேரி. லலிதா படுக்கையின் மீது கட்டுப்பாடின்றித் துள்ளிக்குதித்துக்கொண்டிருந்தாள். “எனக்கு வருதுடீ! எனக்கு வருது.” லலிதாவின் புழை இப்போது அதிரடியாய்த் துடிதுடித்துக்கொண்டிருந்தது. அவளது அடிவயிற்றில் இன்பப்பெருக்கின் ஆரம்ப அதிர்வுகள் தென்படத் தொடங்கின. இந்த இளம் விதவைக்கு என்ன வந்தது என்று வியந்தபடியே, தனது உடலை அவளிடம் ஒப்படைத்து விட்டு முழுமையான பெண்சுகத்தை அவள் அனுபவித்துக்கொண்டிருந்தாள். ஒரு விதத்தில், காவேரி தனது உடலை உசுப்பியிருப்பது, கல்லூரியிலிருந்து வருகிற மகனுக்குத் தான் இன்னும் சுவாரசியமான இன்பத்தைக் கொடுக்க உதவும் என்ற குறும்பான எண்ணமும் அவளுக்கு ஏற்படாமல் இல்லை. காவேரியின் ஒரு கை எழும்பிக்கொண்டிருந்த லலிதாவின் குண்டிக்குக் கீழே சென்று, அதன் பருத்த இரண்டு கோளங்களையும் பிரித்தது. சினேகிதியின் ஒரு விரல் தனது குண்டித்துளைக்குள்ளே நுழைய எத்தனிப்பதை உணர்ந்த லலிதாவின் உடல் குலுங்கியது. ஒரு கையால் தன் புழையில் இரண்டு விரல்களாலும் மற்றொரு கையால் தனது சூத்தை ஒரு விரலாலும் காவேரி ஓக்க ஆரம்பித்ததில் லலிதா நிலகொள்ளாமல் தவித்தாள். “ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹா!” லலிதா காவேரியின் தலைமயிற்றை வெறித்தனமாகப் பற்றி இழுத்தாள். தனது இடுப்பால் சினேகிதியின் முகத்தில் மோதினாள். “உறிஞ்சுடீ, வெறிபுடிச்சவளே! உறிஞ்சு!” காவேரி வேண்டாம் என்றா சொல்லப்போகிறாள்? சினேகிதியின் புழையில் வாய்வைத்து, அவளது மொட்டை நாக்கால் சீண்டிச் சீண்டி விளையாடினாள். லலிதாவின் புழையுதடுகளும் குண்டித்துளையும் துடிதுடித்துக்கொண்டிருப்பதை காவேரியால் உணர முடிந்தது. சினேகிதி எந்த நேரமும் இன்பப்பெருக்கு எடுத்து விடுவாள் என்பதை உணர்ந்த காவேரி, தனது இதழ்களால் லலிதாவின் மொட்டைக் கவ்வி மெதுவாக உறிஞ்சினாள்.

ஆனால், அவளது இரண்டு கைகளும் சுறுசுறுப்பாக இயங்கியபடியே லலிதாவின் புழையிலும் சூத்திலும் தொடர்ந்து விளையாடிக்கொண்டிருந்தன. “ஊஹ்ஹ்ஹ்! வந்திரிச்சுடீ!” லலிதா படுக்கையில் வளைந்து நெளிந்து உடலை முன்னோக்கித் தள்ளினாள். இதழ்களைக் கடித்துக்கொண்டு உரக்க முனகினாள். கடுத்த காம்புகள் விடைத்து நிற்க, கொழுத்த முலைகள் குலுங்க அவளது உடல் இன்பப்பெருக்கை நெருங்கியபடி துள்ளித்துடித்தது. அவளது புழையிலிருந்து இன்பநீரூற்று வெளிப்பட்டபோது, அவள் கட்டுப்பாட்டை முற்றும் இழந்துவிட்டவளாக, அவளது உடல் அதிரடிவேகத்தில் குலுங்கிச் சிலிர்த்தது. காவேரியின் முகத்தின் மீது தனது காமத்திரவம் பீச்சியடித்ததை அவள் உணர்ந்து ஒரு கணம் கூசினாள். காவேரி சற்றும் தயக்கமின்றி சினேகிதியின் இன்பரசத்தை உண்டுகளித்தாள். பிறகு, அவளது நாக்கு மீண்டும் லலிதாவின் புழைக்குள்ளே நுழைந்து கொண்டு துழாவ ஆரம்பித்தது. சினேகிதியின் உடல் முழுக்கக் குலுங்கி அடங்கும்வரையிலும் காவேரி நிறுத்தவேயில்லை. “யெம்மாடியோ!” என்று லலிதா பெருமூச்செரிந்தபடியே தன் அன்புத்தோழியைப் பெருமிதத்தோடு பார்த்தாள். “அமர்க்களம் பண்ணிட்டே காவேரி! உனக்கு இன்னிக்கு என்னவோ ஆயிடுச்சு! என்ன விஷயம்?” “வேறென்ன? ஒரே குறுகுறுப்புத்தான்,” என்றாள் காவேரி. “வாயேன், என்னையும் கொஞ்சம் நக்கி விடேன்.” காவேரி அப்படியே தரையில் மல்லாந்து படுத்துக்கொண்டு, தனது கால்களை அகலவிரித்துக்கொண்டாள். “அடியேய்! செமத்தியா ஒழுகியிருக்குடீ உனக்கு,” என்றாள் லலிதா. தரையில் இறங்கியவள், காவேரியின் கால்களுக்கு நடுவே ஊர்ந்தாள். சினேகிதியின் புழையை ஆச்சரியத்துடன் பார்த்தாள். ஒரு புழை இவ்வளவு ஈரமாகவும் இருக்க முடியுமா? மயிர்படர்ந்திருந்த காவேரியின் புழையில் நுரைபொங்கியது போலிருந்தது. அதிலிருந்து ஒழுகியிருந்த நீரால், காவேரியின் தொடைகளும் முன்னை விட அதிகமாகப் பளபளத்துக்கொண்டிருந்தன. இந்த வீடெங்கும் காவேரியின் புழையின் நெடி வீசுவதில் ஆச்சரியப்படுவதற்கு ஒன்றும் இல்லை என்று எண்ணிக்கொண்டாள் காவேரி. அதிலும், காவேரியின் மொட்டு வலுக்கட்டாயமாக அவளது புழையுதடுகளிலிருந்து விடுபட்டு எழும்பி நிற்பதைப் பார்த்த லலிதாவால், தான் காண்பதையே நம்ப முடியவில்லை. “நக்குடீ!” என்று கிசுகிசுத்தாள் காவேரி. அவளது கைகள் கீழிறங்கி அவள் புழையுதடுகளைப் பிரித்து விரித்துக் காட்டின. லலிதாவின் கைகள் தரைக்கும் காவேரியின் உடலுக்கும் இடையே சென்று, காவேரியின் வாளிப்பான குண்டிக்கோளங்களைப் பிடித்துக்கொண்டன. பிறகு, லலிதாவின் தலை தாழ்ந்து காவேரியின் புழையின் மீது இதழ்களைப் பதித்தாள். முதலில் காவேரி தனது மொட்டை உறுஞ்சுவதையே விரும்புவாள் என்பதை ஊகித்தபின்னும், லலிதாவுக்கு காவேரியின் புழையில் ஒழுகிக்கொண்டிருந்த திரவத்தை நக்கிச் சுவைக்க வேண்டும் போலிருந்தது. காவேரியின் புழைக்குள்ளே தனது நாக்கைத் துருத்திய லலிதா, அதில் வடிந்து கொண்டிருந்த காமரசத்தைப் பருகத் தொடங்கினாள். எவ்வளவு பருகியும் காவேரியின் புழையிலிருந்து வெளிவந்து கொண்டிருந்த நீரூற்று நிற்கவே நிற்காது போலிருந்தது. இறுதியாக, காவேரியின் மொட்டை இதழ்களால் கவ்விய லலிதா அதை இழுத்து உறிஞ்சியதும், காவேரி தரையில் போட்ட மீனாய்த் தத்தளித்தாள். லலிதாவின் உதடுகளுக்கு இடையே அழுந்தியிருந்த காவேரியின் மொட்டு மென்மேலும் விடைத்தது. அதே சமயம் காவேரியின் உடலில் நாடிநரம்புகளெலாம் முறுக்கேற, அவளது உடல் இறுகி, குலுங்கித் தளர்ந்தது. ஒரு கையை சினேகிதியின் குண்டியிலிருந்து அகற்றி, இரண்டு விரல்களை காவேரியின் புழையில் நுழைத்த லலிதா அதை வேகவேகமாக இயக்கவே, கட்டுப்படுத்த முடியாத நிலையில் ஒரு அபாரமான இன்பப்பெருக்கு ஏற்பட்டு காவேரி அலறினாள். லலிதாவின் முகம் குளிப்பாட்டப்பட்டது போலானது. அவளது வாய்க்குள்ளே சினேகிதியின் காமரசம் நிரம்பி வழிந்தது. தொடர்ந்து லலிதாவின் விரல்களும் நாக்கும் இயங்கிக்கொண்டேயிருக்க, காவேரியின் கண்கள் இருண்டன. அவளது இன்பப்பெருக்கு ஆயுள்வரைக்கும் நீடிப்பது போலிருந்தது. அதன் வெள்ளோட்டத்தில் நனைந்து கொண்டிருந்த லலிதாவின் மனதில் ஒரு வித்தியாசமான, விபரீதமான எண்ணம் தோன்றியது. இன்று மனோ கல்லூரியிலிருந்து திரும்பியதும், தனது திட்டத்திற்கு முழுவடிவம் கொடுத்து விட வேண்டியது தான் என்று எண்ணியபடியே, காவேரியின் காமத்திரவத்தை அவள் அள்ளி அள்ளிப் பருகினாள்.

“மனோ,”லலிதா கிசுகிசுத்தாள். “இவ்வளவு பெரிய பூலுக்கு நான் ஒருத்தி போதுமா? வேறே எவளையாவது போடணுமுன்னு ஆசைப்பட்டதுண்டா?” “ஊஹும்,” என்றவாறே மனோ காப்பியைப் பருகினான். காவேரியின் வீட்டிலிருந்து திரும்பிய லலிதாவின் கூதியில் இன்னும் சினேகிதியின் இம்சையின் விளைவாக சிறிது வலி மிச்சமிருந்தது. மகன் நாற்காலியில் காப்பி அருந்திக்கொண்டிருக்க, லலிதா தரையில் மண்டியிட்டபடி, அவனது பேண்ட்டிலிருந்து விடுவிக்கப்பட்ட சுண்ணியைத் தன் வாயில் வைத்து ஊம்பிக்கொண்டிருந்தாள். “அப்பாடியோ, எவ்வளவு பெருசு,” என்று மகனின் சுண்ணியை மெச்சியவாறே குலுக்கினாள் லலிதா. “அப்படியே இதை நீ வேறே யாருக்காவது கொடுத்தாலும் நான் வருத்தப்பட மாட்டேன். ஆனா, என்னை மட்டும் மறக்காம இருக்கணும்.” “எனக்கு நீ ஒருத்தியே போதும்,” என்றான் மனோ. லலிதா மீண்டும் அவனது சுண்ணியை வாய்க்குள்ளே இழுத்து ஊம்பத்தொடங்கினாள். அதை அவள் ஒருவழியாக விடுவித்தபோது, அது பளபளத்துக்கொண்டிருந்தது. “ஒண்ணு கேட்கட்டுமா?” லலிதா மகனை ஓரக்கண்ணால் பார்த்தவாறே அவனது சுண்ணியைக் குலுக்கி விட்டாள். “இதாலே என்னோட சினேகிதி காவேரியைப் போட்டுத் தள்ளணுமுன்னு நீ என்னிக்காவது ஆசைப்பட்டிருக்கியா?” மனோவின் சுண்ணி விருட்டென்று துடிதுடித்தது போலிருந்தது. கலகலவென்று சிரித்தபடியே லலிதா தொடர்ந்து குலுக்கினாள். அவளுக்குத் தெரியும், காவேரியின் முலைகளை திருட்டுத்தனமாக மனோ பார்த்து ரசித்ததை அவளே பலமுறை கவனித்திருந்தாள். “சுரேஷோட அம்மாவையா…?” மனோவின் குரலில் பாசாங்கு தெரிந்தது. “டேய், எனக்குத் தெரியும்,” என்று சிரித்தாள் லலிதா. “உனக்கு அவளைப் போடணுமுன்னு ஆசையிருக்குன்னு. எனக்குப் பொறாமையா இருக்குடா. உன்னோட இந்தக் குண்டாந்தடியாலே என்னோட நெருங்கிய சினேகிதியை நீ…..” சொல்ல வந்ததை முழுமையாகச் சொல்லாமல், லலிதா மகனின் சுண்ணியை மீண்டும் ஊம்பத் தொடங்கினாள். இம்முறை அவள் சற்று அழுத்தமாகவே ஊம்பி, நாக்கால் அவனது சுண்ணியின் நுனியை வருடினாள். “ஓவ்!” மனோவுக்குக் காப்பியருந்துவது சிரமமாக இருந்தது. “செமத்தியா ஊம்பறேம்மா…” “யாரு கண்டா, காவேரி என்னை விட நல்லா ஊம்புவாளோ என்னமோ?” மீண்டும் மகனின் சுண்ணியை வாயிலிருந்து விடுவித்த லலிதா கூறினாள்.”மனோ, உனக்கு இஷ்டமிருந்தா அவளை நீ போடலாம். எவ்வளவு வேண்ணாலும் போடலாம். நான் வருத்தப்பட மாட்டேன்.” “அதெல்லாம் சரிதான்,” என்று இழுத்தான் மனோ. “அவங்களுக்கு இஷ்டமிருக்கணுமே?” “இருக்குமுண்ணு தோணுது,” என்று கண் சிமிட்டினாள் லலிதா. “நாங்க ரெண்டு பேரும் சினேகிதிங்க.” ஒரு கணம் அவள் தானும் காவேரியும் வைத்துக்கொண்டிருந்த உறவுபற்றிக் கூறலாமா என்று கூட எண்ணினாள். ஆனால், இப்போதைக்கு அது தேவையில்லை என்று முடிவு செய்தாள். “எங்களுக்குள்ளே பல ரகசியம் இருக்கு,” என்றாள் லலிதா. “ஒண்ணு மட்டும் சொல்றேன். அவளுக்கு இருக்கிற வெறியிலே கண்டிப்பா உன் கிட்டே ஓள் வாங்குவா.” அம்மா கொடுத்த தகவல் மனோவின் மனதில் புதுக்கிளர்ச்சியை ஏற்படுத்தியது என்றபோதிலும்,”நான் இதை எப்படி ஆரம்பிக்கிறதும்மா?” என்று கேட்டான். “இதைக் கூடவா ஒரு அம்மா புள்ளைக்கு சொல்லிக்கொடுக்கணும்?” என்று சிரித்தாள் லலிதா. “நாளைக்கு காலேஜிலேருந்து வந்ததும் ஒரு தடவை அவளைப் போய் சந்திச்சிட்டு வாயேன். ஏதாவது காரணத்தைச் சொல்லி, ஒரு தடவை அவளைப் பார்த்திட்டு வா.” “அதெல்லாம்…..” “பொறுடா! அவளுக்கு லேசா முதுகுவலி இருக்கு! நீ தான் பிசியோதெரபி படிக்கிறியே? நான் அனுப்பினதா சொல்லி போய்ப் பாரு!” மனோ ஆமோதிப்பது போலத் தலையசைத்தான். “அவளை மட்டும் பிளவுஸைக் கழட்ட வைச்சிரு, அப்புறம் மத்ததெல்லாம் தானா நடக்கும்.” அம்மா சொன்ன திட்டத்தைக் குறித்துக் கற்பனை செய்தபோதே, மனோவுக்கு எழுச்சி அதிகமானது. காவேரி! அவனது நெடுநாள் கனவு! “சரி, இப்போதைக்கு இவ்வளவு தான்,” என்று எழ முயன்ற லலிதாவை இழுத்தான் மனோ. “என்னம்மா அரைகுறையா? வா பெட்ரூமுக்குப் போகலாம்.” “இல்லடா செல்லம்! அம்மாக்கு உடம்பெல்லாம் வலிக்குது,” என்று உதட்டைக் கடித்துக்கொண்டாள். “ராத்திரி வச்சுக்கலாம் சரியா?” “சும்மா அலட்டிக்காதேம்மா, வா,” என்று லலிதாவை இழுத்துக்கொண்டு போய் படுக்கையில் தள்ளிய மனோ உடைகளைக் களைந்தான். “மனோ, உண்மையிலேயே எனக்கு….” என்று அவள் கூறுவதற்குள்ளாகவே, அவளது இதழ்களில் மகனின் உதடுகள் அழுந்தின. அவளது முலைகளை அவனது கைகள் பிடித்து இறுக்கின. அவனது வலுவில் அவள் செயலற்றுப்படுத்திருக்க மனோவின் விரல்கள் சுறுசுறுப்பாக அவளது ஆடைகளைக் களைந்தன. காலையில் மகனோடும், மதியத்தில் சினேகிதியோடும் ஆடிய ஆட்டத்தில் உடல் களைத்திருந்த லலிதா வேறு வழியின்றி மகனுக்கு இடமளித்தாள். அவனது இச்சை தீர்ந்தபோது, வெளியே இருட்டியிருந்தது. படுக்கையிலிருந்து எழவும் முடியாமல் அவள் எழுந்தபோது, கால்களுக்குக் கீழே தரை நழுவுவது போலிருந்தது. எத்தனை தடவை, எந்தெந்த நிலையில் தன்னை மகன் மிருகத்தனமாக அனுபவித்தான் என்ற எண்ணிக்கையும் அவளுக்கு நினைவில் இருக்கவில்லை. செய்வதையெல்லாம் செய்துவிட்டு, தலையணையைக் கட்டிக்கொண்டு அயர்ந்து உறங்கிய மகனைக் கண்டதும் முதல் முறையாக அவளுக்கு ஒரு சலிப்பும் கோபமும் ஏற்பட்டது. நல்ல வேளை, நாளை இன்னேரம் அவன் காவேரியோடு இருப்பான்! கொஞ்சம் ஓய்வு கிடைக்கும் என்று மனதுக்குள் எண்ணத் தொடங்கினாள். மறுநாள் மாலை! லலிதாவும் அவன் மனோவும் தீட்டியிருந்த திட்டம் குறித்து அறிந்திருக்க வாய்ப்பில்லாத நிலையில், காவேரி அண்மைக்காலம் போலவே அன்றும் தத்தளித்துக்கொண்டிருந்தாள். “சுரேஷ்!சுரேஷ்!” என்று அவளது உதடுகள் முணுமுணுத்துக்கொண்டிருந்தன. டிவியில் குறிக்கோளின்றி ஏதோ ஒரு தொடர் ஓடிக்கொண்டிருந்தது. வேனலுக்கு பயந்து வெறும் நைட்டி மாத்திரமே அணிந்தபடி அவள் கூதியில் ஏற்பட்டிருந்த ஈரத்தில் குமுறிக்கொண்டிருந்தாள்.

இன்று சுரேஷ் வரமாட்டான் என்பது வேறு அவளை உறுத்திக்கொண்டிருந்தது. கல்லூரியில் நடைபெறுகிற விழாவுக்கான ஒத்திகைகளில் பங்கேற்கிறானாம். அதுவும் ஒரு விதத்தில் நல்லது. தனக்கும் சுரேஷுக்கும் இடையே நடந்தேறிய இந்த சல்லாப நாடகங்களிலிருந்து அவனது கவனம் திரும்புவது தான் அவனுக்கு நல்லது. அன்று காலை நடந்தேறிய காமவிளையாட்டுக்களுக்குப் பிறகு, இனியொருமுறை சுரேஷிடம் ஓள்வாங்கக் கூடாது என்று அவள் முடிவு செய்திருந்தாள். நல்ல வேளை, இன்றிரவு சுரேஷ் வீட்டில் இருக்க மாட்டான். ஆனால், அவனை மனதில் எண்ணிக் கற்பனை செய்தபடியே புழையில் விரல்போடுவதை எப்படி நிறுத்த முடியும்? “ஐயோ, எனக்கு ஏன் இப்படி ஆகுது?” என்று நொந்து கொண்டிருந்தாள் காவேரி. அந்த நேரம் பார்த்து அழைப்பு மணி ஒலித்தது. அரக்கப் பரக்க ஆடைகளைச் சரிசெய்து கொண்டபடி கதவைத் திறந்தாள் காவேரி. மனோ! “ஹாய் ஆன்ட்டி!” “ஹாய் மனோ! உள்ளே வா!” மனோ எத்தனை நாட்களுக்குப் பிறகு வந்திருக்கிறான் என்று எண்ணி அவனை வியப்போடு பார்த்தாள். “என்ன மனோ, அத்தி பூத்த மாதிரி…?” மனோ முதலில் சற்று மென்று விழுங்கிவிட்டு,” உங்களுக்கு உடம்புவலின்னு அம்மா சொன்னாங்க! நான் பிசியோதெரபி படிக்கிறதுனாலே உங்களுக்கு ஏதாச்சும் உதவி செய்ய முடியுமான்னு கேட்டாங்க. அதான் வந்தேன்.” உண்மைதான்! காவேரிக்கு மன உளைச்சல் காரணமாகவோ என்னவோ, அடிக்கடி உடல்வலி ஏற்படுவதை ஒரு முறை லலிதவிடம் சொல்லியிருந்தாள். ஆனால், அவளுக்குத் தேவையான சிகிச்சையை மனோவால் வழங்க முடியுமா? அமைதி நிலவிய ஓரிரு கணங்களைப் பயன்படுத்தியபடி காவேரி மனோவின் முகத்தை ஏறிட்டாள். சுரேஷைப் போலவே கண்ணுக்கு அழகான இளைஞன். ஆனால், இவன் முன்பு உடைகளைக் களைந்து நிற்க நேரிட்டால், அது சரியாக இருக்குமா? ஆனாலும், அவன் வருவதற்கு முன்னர் அவளை ஆட்கொண்டிருந்த காம இச்சை, சினேகிதியின் மகனுக்குத் தனது நிர்வாணத்தைக் காட்டுவதில் ஒன்றும் பெரிய தவறில்லை என்று அவளை உற்சாகப்படுத்தியது. “எனக்குத் தெரியாமப்போச்சே,” என்று உண்மையிலே வியந்தாள் காவேரி. “சோபாவிலே உட்காரு! நான் கூப்பிட்டதுக்கப்புறம் உள்ளே வா”. மனோ உட்கார்ந்து கொள்ள,காவேரி படுக்கையறைக்குள்ளே நுழைந்து, நைட்டியைக் கழற்றிவிட்டுக் கண்ணாடியில் தெரிந்த தனது பிம்பத்தைப் பார்த்துக்கொண்டாள். அவளது பருத்த முலைகளின் காம்புகள் அபாரமாக விடைத்து எழும்பி நின்று கொண்டிருந்தன. சுரேஷை இனியும் கெடுக்க விரும்பாததால், அவள் மனோவை மயக்க விரும்பினாளா? அல்லது சுரேஷ் இன்று வரமாட்டான் என்ற தைரியத்தில் மனோவின் இளமையை அனுபவிக்க விரும்பினாளா? அவளுக்கு இருந்த குறுகுறுப்பில் மனோவுக்குப் பதிலாக எவன் வந்திருந்தாலும் அவனுக்குத் தன்னை வழங்கியிருப்பாளா? லலிதா மோப்பம் பிடித்தது போல, மனோவும் தனது புழையொழுக்கின் நெடியைக் கண்டுபிடித்திருப்பானா? இந்தக் கேள்விகளுக்கு காவேரியிடம் உடனடி விடைகள் இருக்கவில்லை. ஒரு டவலை மட்டும் எடுத்துக்கொண்டு கட்டிலில் குப்புறப்படுத்தாள். அவளது முலைகள் மெத்தையோடு மெத்தையாய் நசுங்கின. அவளது உடல் உள்ளபடியே வலித்துக்கொண்டுதானிருந்தன. இரண்டு நாட்களாக லலிதாவிடமும், சுரேஷிடமும் வாங்கிய செமத்தியான ஓள் தான் காரணமாக இருக்க வேண்டும். தனது குண்டியை மட்டும் டவலால் மறைத்துக்கொண்டு மனோவை அழைத்தாள். “மனோ, உள்ளே வரலாம்!” மனோ அறைக்குள் நுழைவதை அவள் புரிந்து கொண்டாள். வந்தவுடன் அவனது கண்கள் நிச்சயமாக அவளது செழிப்பான உடலை ஒரு கணமாவது அளவெடுத்திருக்கும் என்று ஊகித்தாள். படுக்கையில் பிதுங்கிக்கொண்டிருந்த தனது முலைகளையும், அவளது வாளிப்பான தொடைகளையும் அவன் அவசியம் பார்த்து எச்சில் விழுங்கியிருப்பான் என்று எண்ணிக்கொண்டாள். எனவே, அவனது பேண்ட்டில் எழுச்சி கூடாரம் போல எழும்பியிருப்பதைப் பார்த்து அவள் பெரிதாக வியப்படையவில்லை. “ஆன்ட்டி..நான் பண்ணப் பண்ண எது நல்லாயிருக்குன்னு மட்டும் சொல்லுங்க,” என்று கூறியவாறே மனோ கட்டிலில் ஏறினான். அவனது வலுவான கைகள் தனது உடலின் தசைகளை அழுத்திப் பிடித்து மசாஜ் செய்ய ஆரம்பித்ததும், அவனை அனுமதித்தது தவறோ என்று ஒரு கணம் காவேரிக்குத் தோன்றாமல் இல்லை. அவனது கை அவளது உடலின் மீது விழுந்ததும், அவளது புழைக்குள்ளே யாரோ அடுப்பு மூட்டியது போலிருந்தது. அவன் வருவதற்கு முன்பிருந்தே அவளுக்கு ஏற்பட்டிருந்த வேட்கையில்,இன்னும் எவ்வளவு நேரம் தன்னால் கட்டுப்பாட்டோடு இருக்க முடியும் என்பதே அவளது குழப்பமாக இருந்தது. “இப்போ, கொஞ்சம் கீழ்ப்பக்கம்…” மனோவின் கைகள் இப்போது காவேரியின் முதுகில், கீழ்ப்பகுதியில் சிகிச்சையளித்துக்கொண்டிருந்தன. மெதுவாக முக்கியபடியே மெத்தையின் மீது தனது கூதியை வைத்து அமுக்கியபடி நெளிந்தாள் காவேரி. மனோவின் உள்ளங்கை மெதுவாக, காவேரியின் வலுவான, வாளிப்பான குண்டிக்கோளங்களின் மீது அழுந்தியபோது, அவளுக்கு மயிர்க்கூச்செரிந்தது. அவனது உள்ளங்கை அழுந்த அழுந்த அதன் அதிர்வுகள், அவளது புழையில் தென்படத்தொடங்கின. அதற்கு மேலும் காமத்தைக் கட்டுப்படுத்த முடியாது என்பதை அவள் உணர்ந்திருந்தாள். “மனோ,” காவேரி தலையணையில் முகம்புதைத்தபடி பேசினாள். “எது நல்லாயிருக்குன்னு சொல்லச் சொன்னேல்லே? முதல்லே நீ சொல்லு! நீ பண்ணிட்டிருக்கிறது உனக்குப் புடிச்சிருக்கா?” “அது…ஆமா…புடிச்சிருக்குதான்,” என்று மழுப்பலாகக் கூறினான் மனோ. “சரி, என் உடம்பு புடிச்சிருக்கா?” மனோ பதில் கூறத் தயங்கினான். அவளது இடுப்பின் மீது அவன் அமர்ந்திருந்தபடியால், காவேரியின் குண்டிமீது ஏதோ விறைப்பாக அழுந்துவதை அவளால் உணரமுடிந்திருந்தது. “நல்லா மெயின்டெயின் பண்ணிட்டிருக்கீங்க ஆன்ட்டி,” என்றான் மனோ. “ஒரு ரகசியம்! லலிதா கிட்டே சொல்ல மாட்டியே?” அந்த அறையில் ஒரு இறுக்கமான பதற்றம் பற்றியெரிவது போலிருந்தது. மனோவின் கைகள் துணிச்சலாக, டவலுக்குள்ளே நுழைந்து காவேரியின் குண்டியைத் தடவின. “சொல்லுங்க ஆன்ட்டி,” என்று முணுமுணுத்தான். “எந்த ரகசியமா இருந்தாலும் சரி, அம்மா கிட்டே சொல்ல மாட்டேன்.” “முதல்லே என்னை ஆன்ட்டி ஆன்ட்டின்னு கூப்பிடறதை நிறுத்து! காவேரின்னு பெயர் சொல்லிக்கூப்பிடு!” “சரி ஆன்..சரி காவேரி!” “குட் பாய்! இப்போ என் மேலிருந்து இறங்கு!” மனோ அப்படியே செய்தான். காவேரி அரைகுறையாகத் தனது உடலை மூடியிருந்த டவலை வீசி எறிந்து, தனது குண்டிக்கோளங்களை மனோவின் கண்களுக்கு விருந்தாக அளித்தாள். பிறகு, அவள் புரண்டு மல்லாந்து படுத்துக்கொண்டாள். விடைத்த நீளமான காம்புகளோடு விம்மிக்கொண்டிருந்த அவளது கொழுத்த முலைகளைப் பார்த்து விக்கித்துப்போன மனோ, அவற்றையே கண்கொட்டாமல் பார்த்தான். பிறகு, அவளது உடலில் ஊர்ந்து இறங்கிய அவனது கண்கள் அவளது மயிர்படர்ந்திருந்த கூதிமேட்டைக் குறுகுறுப்போடு பார்த்தன. “மை காட்!” என்று வாயடைத்துப் போனான் மனோ. “இப்போ சொல்லு! எனக்கு என்ன வலின்னு புரியுதா உனக்கு?” கூச்சமேயின்றி காவேரி தனது கால்களை விரித்துக்கொண்டாள். மனோவின் பேண்ட்டில் ஏற்பட்டிருந்த வீக்கம், கூடாரம் போலாகி விட்டிருந்தது. அவனது கண்கள் ஈரத்தில் பளபளத்துக்கொண்டிருந்த அவளது புழையுதடுகளை வெறித்தன. அவன் பார்வையிலிருந்த ஆர்வத்தை அதிகரிப்பவள் போல, காவேரி வெட்கத்தை மூட்டை கட்டி வைத்து விட்டு, தனது புழைக்குள்ளே விரல்போட்டு விளையாடத் தொடங்கினாள். “ஓ!” மனோ முனகினான். “மனோ, நாக்குப் போடறியா?” காவேரியின் முகத்தில் தென்பட்டது காமவேட்கையா அல்லது வேதனையா என்று மனோ யோசித்துக்கொண்டேயிருக்க, அவளோ தனது புழையில் வேகவேகமாகத் தனது விரல்களை இறக்கி ஏற்றி விளையாடினாள். அதற்கு மேலும் தாளமுடியாதவனாய், மனோ காவேரியின் தொடைகளுக்கு நடுவே ஊர்ந்தான். தனது இரண்டு முலைகளுக்கும் இடைப்பட்ட பள்ளத்தாக்கின் வழியாக, காவேரி மனோவின் முகத்தை வெறித்து நோக்கினாள். குறுகுறுத்துக்கொண்டிருந்த தனது புழையில் மனோவின் உதடுகள் பட்டதும் அவள் முனகினாள். “யெஸ்ஸ்ஸ்! நாக்குப்போட்டு நல்லா நக்கிவிடு!” தனது விரல்களால் காவேரி, தன் புழையுதடுகளைப் பிரித்து விரித்துக் காட்டினாள். அவளது மொட்டு, விசுக்கென்று வீறுகொண்டு எழுந்து வெளியே தலைநீட்டியது. “இது தான் எனக்கு வேணும்! நக்கு!” மனோ தனது நாக்கை காவேரியின் புழைக்குள்ளே நுழைத்து, ஒழுகத்தொடங்கியிருந்த அவளது கனிரசத்தின் சுவையை ரசித்து உண்ண ஆரம்பித்தான். அம்மாவின் புழையை விடவும் காவேரியின் புழைநீரின் ருசி சற்றே வித்தியாசமாக இருப்பது போல அவனுக்குத் தோன்றியது. தனது இரண்டு கைகளாலும் அவளது குண்டியைப் பிடித்து இறுக்கினான். பிறகு, உரத்த சத்தம் எழுப்பியபடியே, மயிரடர்ந்த காடுபோலிருந்த காவேரியின் கூதிமேட்டில் முகம்புதைத்தபடி, நாக்கால் அவளது புழையை நக்கியபடி பசியாறத் தொடங்கினான். காவேரி ஒரு கையால் அவனது தலையைத் தன் புழையின் மீதுவைத்து அழுத்திவிட்டு, அவனது பின்னங்கழுத்தைப் பிடித்துக்கொண்டாள். “நல்லாயிருக்கு மனோ! சூப்பராப் பண்ணுறே!” மனோ தனது முகத்தை புசுபுசுவென்றிந்த காவேரியின் கூதியின் மீது வைத்துத் தேய்த்தபோது, அவனது கன்னங்களில் காவேரியின் புழையிலிருந்து ஒழுகிய நீர் பூசிக்கொண்டது. அம்மா சொல்லிக்கொடுத்த வித்தையில் பெற்றிருந்த தேர்ச்சியைக் காட்டியபடி, மனோ தனது நாக்கை காவேரியின் புழைக்குள் எவ்வளவு முடியுமோ, அவ்வளவு ஆழமாக இறக்கி விட்டிருந்தான். பிறகு, தனது வாயை அவளது புழையின் மீது உயர்த்தியவன், விரைத்து நின்ற அவளது மொட்டைக் கவனிக்கத் தொடங்கினான். அவனது உதடுகள் தனது மொட்டை முதல்முதலாகத் தீண்டியதும் காவேரி துள்ளினாள். மனோ நக்கி,முத்தமிட்டபடியே அவளது மொட்டை பக்கவாட்டில் அசைத்து அசைத்து வருடினான். “ஆவ்வ்வ்வ்வ்!” காவேரி இப்போது முன்பை விட உரக்க உரக்க அனற்றத்தொடங்கி விட்டிருந்தாள். அவனது முகத்தை தனது கூதியால் மோதினாள். “விரல் போடு,” என்று முணுமுணுத்ததோடு நின்றுவிடாமல், அவளே தனது குண்டியைப் பிடித்துக்கொண்டிருந்த மனோவின் ஒரு கையை எடுத்து விட்டாள். “விரல் போட்டுக் குத்திவிடு!” மனோ பால்போலப் பளபளத்துக்கொண்டிருந்த அவளது பருத்த தொடைகளை வருடினான். பிறகு, தனது இரண்டு விரல்களை அவளது புழைக்குள்ளே ஆழமாக அழுத்தி நுழைத்தான். தனது கணவாய்க்குள்ளே ஒரே நேரத்தில் இரண்டு விரல்கள் நுழைந்ததும் காவேரி ஒரு கணம் மூச்சுவிடுவதையே நிறுத்தினாள். இரண்டு விரல்களும் முழுமையாக காவேரியின் புழைக்குள்ளே புதைந்து கொண்டதும், சற்று நிதானித்த மனோ, பிறகு காவேரியின் புழையைக் குத்தி விடத் தொடங்கினான். “ஆஹ்ஹ்ஹா! ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹா!” மகிழ்ச்சியின் துடிப்பில் காவேரியின் முனகல்கள் மிகவும் உரத்து உரத்துக் கேட்டபோதிலும் அது குறித்து அவள் கவலைப்படவில்லை. கட்டிலின் மீது அவளது குண்டி பூனைக்குட்டிகளைப் போலத் துள்ளிக்கொண்டிருந்தது. மனோ, தனது உதடுகளால் அவளது மொட்டைக் கவ்விப்பிடித்து,அதை உறிஞ்சினான். அவனது நாக்கு சுறுசுறுப்பாக அதைச் சவுக்கால் அடிப்பது போல விளாசியது.இப்படிச் செய்தால் எந்தப் பெண்ணையும் அடிமைப்படுத்தி விடலாம் என்று அம்மா சொன்னது அவனுக்கு நினைவுக்கு வந்தது. கிட்டத்தட்ட வெறிவந்தவனாக, காவேரியைத் துள்ளத்துடிக்க வைக்க விரும்புகிறவனைப் போல அவன் தனது விரல்களால் அவளது புழையை அதிரடி வேகத்தில் ஓத்துக்கொண்டிருந்தான். காவேரி மனோவின் தலையின் பின்பக்கத்தை நகங்கள் அழுந்தியவாறு இறுக்கிப்பிடித்திருக்க, அவளது கொழுகொழு முலைகள் குலுங்கிக் குதித்துக்கொண்டிருக்க, அவளது முலைக்காம்புகள் இரண்டும் பாறையாய் இறுகி விட்டிருந்தன. “சாப்பிடு மனோ! ஐயோ, எனக்கு வருதே! சாப்..பிடு…! அவளது புழை சுருங்கி விரிய, அவளது புழையுதடுகள் துடிதுடிக்க, அவளது அம்மண உடலை வியர்வை அபிசேகம் செய்வித்திருந்தது. மீண்டும் மீண்டும் காவேரிக்கு இன்பப்பெருக்கு எடுத்தது. சினேகிதியின் செல்லமகன் நாக்குப் போட்டு அளித்த மகிழ்ச்சியில் அவளது புழை பூரித்துக்கொண்டிருந்தது. காமரசம் அவளது கணவாயிலிருந்து கடகடவென்று வெளியேறிக்கொண்டிருந்தது. மனோ அதை ஆர்வத்துடன் அள்ளி அள்ளிப் பருகினான். பிறகு, அவன் மீண்டும் அவளது மொட்டைச் சீண்டத் தொடங்கினான். அவளால் பொறுக்க முடியாமல் போகும்வரைக்கும் அதனைக் கவ்வி உறிஞ்சினான். “போதும் மனோ..போதும்,” காவேரிக்கு மூச்சிரைத்தது. “போது.ம்….போதும்..! மனோ, இப்போ நீ எல்லாத்தையும் கழட்டு….உடனே!” மனோ மண்டியிட்டு நின்றபோது, அவனது பேண்ட்டில் ஏற்பட்டிருந்த வீக்கத்தைப் பார்த்த காவேரி, இன்று இவனிடம் செமத்தியாக ஓள் வாங்கப்போகிறோம் என்று புரிந்து கொண்டாள். அவனுக்கு ஏற்பட்டிருந்த எழுச்சி அவளைப் பிரமிக்க வைத்தது. தன் மகனைப் போலவே, லலிதாவின் மகனுக்கும் பெரிய பூல் இருப்பது அவளுக்கு ஆச்சரியாமாக இருந்தது. “சீக்கிரமா பேண்ட், ஜட்டி எல்லாத்தையும் கழட்டு! உன்னோடது எவ்வளவு பெருசுன்னு காமி!” கட்டிலிலிருந்து கீழிறங்கிய மனோ, தனது உடைகளை முற்றிலும் களைந்துவிட்டு, முழுநிர்வாணமாக காவேரியை நோக்கித் திரும்பியதும் அவள் மலைத்துப்போய் பெருமூச்செரிந்தாள். இவ்வளவு பெரிய பூலை உடனடியாகத் தனது புழைக்குள்ளே இறக்கிக் கொள்ள வேண்டும் என்று அவளுக்குப் பேராசை ஏற்பட்டது. “வா வா! மேலே ஏறு!!” அவள் தனது கால்களை விரித்துக்கொண்டு மனோவுக்கு அழைப்பு விடுத்தாள். “உன்னோட பெரிய தடியை எனக்குள்ளே சொருகிடு மனோ!” மனோ கட்டிலில் ஏறி, ஒரு கையால் ஒழுகிக்கொண்டிருந்த தனது சுண்ணியைப் பிடித்துக்கொண்டு, காவேரியின் விரிந்த கால்களுக்கு நடுவில் புகுந்து கொண்டு, தனது சுண்ணியின் நுனியை அவளது புழையுதடுகளுக்கு நடுவே வைத்துத் திணித்தான். இந்தச் சின்னப்பையனுக்கு இதையெல்லாம் யார் சொல்லிக் கொடுத்திருப்பார்கள் என்ற கேள்வி காவேரிக்கு எழாமல் இல்லை. ஆனால், அவளை அதிகம் சிந்திக்க விடாமல், மனோ இடுப்பை முன்னுக்குத் தள்ளியபடி, தனது சுண்ணியின் தலையை அவளது புழைக்குள்ளே வைத்து அழுத்தினான். அவனது சுண்ணியின் இறுக்கத்தை காவேரி, தனது புழையின் விளிம்புகளில் உணர்ந்தாள். “ஊஹ்ஹ்ஹ்!” தன்னிச்சையாக, அவளது கால்கள் காற்றில் உயர்ந்து, பிறகு மனோவின் இடுப்பை வளைத்துக்கொண்டன. அவளது நாக்கு வேட்கையோடு வெளியேறி இதழ்களை ஈரப்படுத்திக்கொண்டது. தனக்குள்ளே மனோவின் சுண்ணி மெல்ல மெல்ல இறங்குவதை அறிந்தபடி அவள் முனகத்தொடங்கினாள். பத்துக்கு இருபது விரல் போட்டாலும் இப்படியொரு சுண்ணியால் ஓள் வாங்குவதற்கு ஈடாகாது என்பதை அவள் புரிந்து கொண்டாள். “என் பூலு நல்லாயிருக்கா?” என்று கிசுகிசுத்தான் மனோ. தனது உடலின் எடையை, கைகளை விரித்துக் கட்டிலில் ஊன்றியபடி அவன் தாங்கியவாறே, காவேரியின் முகத்தில் ஏற்பட்டுக்கொண்டிருந்த மாறுபாடுகளைக் கவனித்துக்கொண்டிருந்தான்.

மெல்ல மெல்ல தனது சுண்ணியை காவேரியின் புழைக்குள்ளே நுழைத்தபோது, அவளது முலைகள் குலுங்குவதையும் கவனித்தான். “இது போதுமா? உன் புருசனோடது இத விடப் பெருசா இருந்ததா? எத்தனை நாளாச்சு, நீ ஓள் வாங்கி…?” காவேரியைச் சீண்டுவதற்காகவே மனோ ஆபாசமாகப் பேசத்தொடங்கினான். “தேவடியா மகனே!” என்று செல்லமாக, மனோவின் குண்டியில் காவேரி அறைந்தாள். “பேச்சைக் குறைச்சிட்டு ஓக்கறதுலே கவனம் வை!” மனோ தனது சுண்ணியை அங்குலம் அங்குலமாக, காவேரியின் புழைக்குள்ளே இறக்கத் தொடங்கினான். அவளது மெத்துமெத்தென்ற முலைகளின் நடுவே முகம்புதைத்து ஒரு கணம் நிதானித்தவன், மெல்ல தனது சுண்ணியை வெளியேற்றி விட்டு, மீண்டும் சரேலென்று ஒரே குத்தாக அவளது புழைக்குள்ளே தனது மொத்தநீளத்தையும் இறக்கினான். “உஸ்ஸ்ஸ்! குத்து…குத்து…!” ஓடுகிற குதிரையை உற்சாகப்படுத்துவது போல, காவேரி மனோவின் குண்டியைத் தட்டிக்கொண்டேயிருந்தாள். அவளை மனோ ஏமாற்றவில்லை. சீக்கிரமே அவன் சீரான வேகத்தோடு அவளை ஓத்துக்கொண்டிருந்தான். தனது உடலை மெதுவாகத் தாழ்த்தியபடி, அவளது முலைகளைத் தனது மார்புக்குக் கீழே நசுக்கினான். அவர்களது உடல்கள் மோதிக்கொண்டிருந்த சத்தம் அறையில் எதிரொலித்தது. அவனது கொட்டைகள் அவளது குண்டியின் மீது பெருத்த ஓசையுடன் மோதிக்கொண்டிருந்தன. “இன்னும் வேகமா..குத்து…இன்னும்..இன்னும்…” காவேரிக்கு, அடுத்த இன்பப்பெருக்கு நெருங்கிக்கொண்டிருப்பதை அறிய முடிந்தது. மனோவின் பெரிய பூல் அவளது புழையை அடைத்தது போல முழுமையாக உள்ளே இறங்கியிருந்தது. ஏறக்குறைய, மகன் சுரேஷிடம் ஓள் வாங்கியபோது ஏற்பட்டது போலவே மனோவின் சுண்ணியும் மகிழ்ச்சியை அளித்துக்கொண்டிருந்தது. அவளது கால்கள் மேலேறி அவனது முதுகின் மீது பின்னிக்கொண்டதால், அவளது குண்டிக்கோளங்கள் கட்டிலிலிருந்து உயர்ந்திருக்க, அவனது சுண்ணி செங்குத்தாக அவளுக்குள்ளே இறங்கி ஏறி விளையாடத்தொடங்கியது. அவனது குத்துக்களைச் சந்திக்க காவேரி எம்பி எம்பித் தாழ்ந்ததில் கட்டில் கிறீச் கிறீச்சென்று அலறியது. அவனது சுண்ணித்தண்டு அவளது மொட்டை உரசி உரசி உள்ளேயும் வெளியேயும் போய் வந்து கொண்டிருந்தது. அவளது உடலெங்கும் இன்ப அலைகள் பாய்ந்து கொண்டிருந்தன. “எனக்கு வந்திடுச்சு!” மனோ முனகத் தொடங்கினான். அவனது சுண்ணி திடீரென்று இரண்டு மடங்கு பருத்து நீண்டு விட்டாற்போலிருந்தது. “உங்க கூதி செமை டைட்!” “நிறுத்தாமக் குத்து! குத்து! எனக்கும் வருது மனோ! குத்து! குத்து!! குத்து!!!” அவளது கூதி அதிர்ந்தது; புழை அவனது சுண்ணியை இறுக்கியது. அவளது உடலெங்கும் இன்பம் அணையிலிருந்து புறப்பட்ட புதுவெள்ளமாய் ஆர்ப்பரித்துக்கொண்டு கிளம்பியது. அவளது இன்பப்பெருக்கு நில்லாத நீரோட்டம் போல வெளியேறத்துவங்கியது. காவேரியின் தொடைகளுக்கு நடுவே, மனோ இழுத்து இழுத்து மூச்சு விட்டுக்கொண்டிருந்தான். பெருக்கெடுத்துக்கொண்டிருந்த அவளது புழைக்குள்ளே தனது சுண்ணியை அழுத்தி அழுத்தி இறக்கி ஏற்றிக்கொண்டிருந்தான். அவனது கொட்டைகளிலிருந்து வெப்பமான வெள்ளைத்திரவம் கட்டுக்கோப்பின்றிப் புறப்பட்டு அவனது சுண்ணித்தண்டில் மின்னதிர்வுகளை ஏற்படுத்தியபடி, பீறிட்டுக்கொண்டு காவேரியின் புழைக்குள்ளே பீச்சியடித்து அடித்து நிரப்பியது. நில்லாது மீண்டும் மீண்டும் அவனது எழுச்சித்திரவம் குபுகுபுவென்று பாய்ந்தபடி அவளது புழையைக் குளமாக்கியது. கூச்சநாச்சம் எல்லாவற்றையும் தூக்கியெறிந்தபடி, தனது புழையை மனோவின் காமத்திராவகம் நிரப்பிய களிப்பில் காவேரி ஒரு பெருமிதப்புன்னகை பூத்தாள். அவளது புழை, மனோவின் சுண்ணியைப் பிடித்து இறுக்கி, கடைசித் துளி விந்துவையும் கறந்து கொண்டிருந்தது. எல்லாம் முடிந்தபின்னரும், மூச்சு வாங்கிக்கொண்டிருந்தபோதும், அவளது வாழ்க்கையின் மிகப்பெரிய அதிர்ஷ்டம் இதுவாகத்தானிருக்க வேண்டும் என்று அவள் எண்ணிக்கொண்டிருந்தாள். கூப்பிடு தூரத்தில் இருக்கிற மனோவிடம் தான் அடிக்கடி ஓள் வாங்கிக்கொள்ளலாம் என்பதால், மகனைத் தொந்தரவு செய்யாமல் தன்னால் இருக்க முடிந்தாலும் முடியலாம் என்று அவள் மனக்கணக்கு போட்டுக்கொண்டிருந்தாள். ஆனால், அவள் அறியாதது ஒன்றிருந்தது. அது…..! தன் தாய், அவளது சினேகிதியின் மகனிடம் ஓள் வாங்கிக்கொண்டிருப்பதைப் பற்றி அறிந்திருக்க வாய்ப்பில்லாத சுரேஷ், அவசர அவசரமாக வீடு திரும்பிக்கொண்டிருந்தான். காவேரியின் புழையை மனோ நிரப்பிய அதே நேரத்தில், சுரேஷ் தெருமுனையில் திரும்பி, வீட்டை நோக்கி ஓட்டமும் நடையுமாக வந்து கொண்டிருந்தான்.