நான் இந்த வளையதளத்தின் மிக பெரிய ரசிகன், இது எனது முதல் கதை. என்னை பற்றி சொல்ல வேண்டும் என்றால் நான் ஒரு எதார்த்த வாழ்கை வாழும் சாதாரண மனிதன், முதலில் விளையாட்டு துறையில் இருந்தேன் பின் ஒரு பெரிய கம்பெனி ஒன்றில் சேர்ந்து வேலை செய்கிறேன். இந்த வெளியில் நான் அதிகமாக பயணம் செய்ற மாதரி இருக்கும். எனது கல்லூரி காலங்களில் எனக்கு ஒரு காதலி இருந்தால் ஆனால் அவளை நான் எதுவும் செய்தது இல்லை ஒரு வருடத்தில் அந்த காதலும் முறிந்தது.
(more…)
*வள்ளி*. வயசு பதினெட்டு. ராமநாதபுரம் மாவட்டத்துல ஒரு கிராமத்துல இருக்கேன்.
ராமசுப்புன்னு ஒருத்தன் என் தெருவுல இருக்கான். நான் கோயிலுக்கு போகும்போது,
கடைத்தெருவுக்கு போகும்போது எல்லாம் என்னைய பார்த்து சிரிப்பான். என் தோழிங்க கிட்ட
விசாரிச்சதுல அவன் சிங்கபூருலேர்ந்து வந்திருக்கிறதாகவும், நல்ல சொத்துக்காரன்னும்
தெரிஞ்சது. திடீல்னு ஒரு நாள் கோவில்ல என்கிட்டே பேச்சு கொடுத்தான்.
(more…)
மனதிலும் ஒரு இனம் புரியாத பாரம்!! பஸ் விட்டு இறங்கி மெதுவாக நடக்க (நீங்களும் உங்கள் கதையை எங்களுடன் பகிருந்து கொள்ளுங்கள் . எங்கள் தளத்தில் பதிவு(Register)செய்து உங்கள் கதையை எழுதவும்) . தயவு செய்து பெரிய கதையாக எழுதவும் . கதையை இங்கும் அனுப்பலாம் : இந்த கதையை எழுதியவர் : MUKILAN ஏங்க .. உமா எனப் பின்னால் குரல் கேட்டு.. திரும்பிப் பார்த்தாள். தாமுவிடம் உங்கக்கா ரேட் என்ன. எனக்கேட்டவன். அவனைப் பார்த்துவிட்டு நிற்காமலே..
இவை வெறும் வார்த்தைகளல்ல என் வாழ்க்கை. நான் வாசித்துவிட்டேன் நீங்களும் வாசிக்காதீர்கள் வாழ்ந்துபாருங்கள்.
அன்பு நண்பர்களே அருமை வாசகர்களே இது என் வாழ்வின் சம்பவம் முடிந்த வரை ஸ்வாரஸ்யமாய் சமர்பிக்கிறேன். உண்மை சில இடங்களில் கசப்பாக தான் இருக்கும் ஆதரவளிங்கள்.
முல்லையுர் என்ற கிராமதில் வசிக்கும் என் பெயர் ‘ரவுசு ராஜா’ பள்ளிப்படிப்பை முடித்தவுடன் கிராமத்தை சுற்றுவதுதான் பொழதுபோக்கு. என்னுடன் படித்தவர்கள் நிறையபேர் பல்கலைகழகத்தில் படிக்கின்றனர். பொழதுபோகாத நேரத்தில் டவுனுக்குச்சென்று பல்கலைகழகத்தில் படிக்கும் என் ஊர் நண்பர்களுடன் விடுதி அல்லது அறைகளில் தங்கி அவர்களுடன் சினிமாவுக்கு போவது, ஒட்டலில் சாப்பிடுவது என வகுப்புக்கு போவதை தவிர மற்ற அனைத்தையும் செய்து வந்தேன். (more…)
புண்டா மகனே வல்லூர் என்ற ஊரில் பவானி, கீதா என்று இரு பெண்கள் நண்பர்களாக இருந்தனர். பவானிக்கு வயது 42. கீதாவுக்கு வயது 38. இவர்களுடைய கணவர்கள் சுந்தரமும், சுரேஷூம் நண்பர்களாகவும் தொழிலில் பங்குதாரர்களாகவும் இருந்தார்கள். ஒரு முறை பவானி வீட்டிற்கு கீதா வந்தாள். அப்போது பவானி ஒரு ஏணியின் கீழ் நின்று எதையோ மேல் நோக்கிப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். கீதாவைக் கவனித்ததும் அவள் வந்து வாசல் கதவைத் திறந்து விட்டாள்.
நான் வருண் குமார். சென்னை அண்ணா நகரில் ஒரு பிளாட்டில் வசிக்கிறேன். என் எதிர் வீட்டில் பிளாட்டில் இருப்பவள் தான்
சூரியகுமாரி. வயது இருபத்தி மூணுதான். செம உடம்பு. கல்யாணம்
ஆகி ஆறு மாதங்கள் தான் ஆகிறது. கொஞ்சம் கூட ஆடாத கல்லு போன்ற முலைகள். எப்போதுமே நிமிர்ந்து தான் நிக்கும். அவள் கணவன் ஆந்திரா பங்கில் வேலை பண்ணுகிறான். அவன் அலுவலகம் வேலையாக கல்கத்தா போய் இருக்கிறான். வர ஒரு வாரம் ஆகும். (more…)
